Nieuw-Zeeland: Noordelijk eiland (Tongariro crossing – Napier – Egmont national park – Wellington)

We hadden vanaf nu geen vaste planning waar we heen wouden gaan. Er stond wél het één en het ander op onze lijst, maar het weer is hier natuurlijk een belangrijke factor. Wanneer we uit Rotorua wouden vertrekken, werden de weervoorspellingen positief voor naar het Tongariro nationaal park te gaan de dag hierna. Hier kan je de bekende Tongariro Crossing maken, deze staat op nummer 1 van de beste dag-hikes hier in Nieuw-Zeeland. Hierbij boek je tickets per persoon en voor je wagen die je er dan parkeert. Een bus haalt je op en zet je af aan de andere kant van het nationaal park. De bedoeling is om 20 km terug naar de parking te hiken. Dit hadden we dan ook snel geboekt op de 22ste november om deze hike op de 23ste te maken. Je kan dit enkel boeken voor vroeg in de ochtend; om 6,7 of 8 uur.  Bij deze hike ga je ongeveer 700 meter naar omhoog. De hike is ook erg bekend geworden door de Lord Of The Rings films. Tijdens de tocht wandel je voorbij de vulkaan die ze hebben gebruikt in de films, als Mount Doom van Mordor. De vulkaan waar Frodo de ring moet gaan vernietigen. Je klimt echter op een ander vulkaan.
 

Wij vertrokken in de vroege ochtend om 8 uur met het busje naar punt B en begonnen dan aan onze tocht. De eerste kilometers zijn vooral vlak en is het makkelijk wandelen. Hierna is het gedaan met de pret, zoals het er zelf op een bord geschreven staat, en begint de klim. 

Met alle hikes die wij ondertussen al gedaan hebben, ging het voor ons vlotjes. Onderweg staan ook vele informatieve borden met waarschuwingen. Mocht het weer plots veranderen, dan moet je meteen omkeren omdat het er gevaarlijk kan zijn. Na de eerste klim zou je de Mount Doom vulkaan al goed kunnen zien. Eerst zagen wij niets want er waren vele wolken, wat ook leuk was. Na een tijdje klaarde het 1 minuut op en zagen we deze prachtige vulkaan in al zijn glorie. 
 

Hierna begon de tweede langere klim op de andere vulkaan. Hier was er ook veel wind, dus moet je ook goed oppassen. Als het hier onbewolkt is, heb je een prachtig uitzicht over de Mount Doom vulkaan evenals de andere vulkaan waar je dan net op geklommen bent. Hier ben je op het hoogste punt en moet je goed kijken waar je je voeten zet. Wanneer je aan de andere zijde naar beneden aan het gaan bent, is de grond heel zanderig. Ook hier is het uitzicht prachtig. Er zijn enkele meren te zien die mooi lichtblauw zijn. Het ene natuurwonder na het andere. Wanneer we van de vulkaan waren, hadden we nog niet eens in de helft afgelegd. We moesten zeker nog een 12 kilometer stappen. Dit was het vervelende stuk, het was erg lang en aan deze zijde ga je zeker zo een 1000 meter naar beneden. Daarom begin je best de wandeling in deze richting, je begint al 300 meter hoger. Tegen 15u45 waren we beneden en zagen we veel mensen uitgeput op de grond liggen. Voor ons was het nog 1 kilometer verder stappen naar de parking. Om 16u waren we helemaal uitgeput aan onze auto. 
 

Loïc had toch nog de energie om nog 3 uur te rijden naar Napier. Waar we plande om 2 dagen door te brengen, ook omdat het slechter weer ging zijn en het een gezellig stadje moest zijn. Op 24 november heeft het er inderdaad bijna niets anders gedaan dan regenen. Eerst gingen we naar het Aquatic center. We willen vermijden om onze douche te gebruiken in onze campervan, dus is een uitstapje naar het zwembad superfijn. De zwembaden beschikken hier over warmwater baden, bubbelbaden, glijbanen en een gewoon zwembad om baantjes te trekken natuurlijk. Als je er enkel wilt gaan douchen betaal je makkelijk 3 dollar en een ingang voor alles is zo een 5 dollar. Waarom dan niet iets meer betalen en extra genieten? 
 

Na het zwemmen deden we onze was, aten we lunch en gingen we naar het Aquarium. Hier is namelijk ook 1 kiwi te bezoeken. Niet het fruit, maar de unieke vogel die enkel hier in Nieuw-Zeeland leeft. Sinds de mens naar Nieuw-Zeeland getrokken is, heeft deze al verschillende vogelsoorten uitgeroeid door allerlei ongedierte overzee mee te nemen. De Kiwi heeft het hier ook erg moeilijk om te overleven omdat vele honden hen aanvallen, fretten en andere knaagdieren stelen hun eieren, etc. Kiwi’s zijn nachtdieren en in deze aquarium hebben ze voor de bezoekers de tijden omgewisseld waardoor dit gedeelte donker gemaakt wordt. Wij hebben dus geen duidelijke foto van een kiwi maar hieronder heb je er één van het internet. Deze vogel is speciaal want het heeft geen vleugels maar wel lange bruine haren. Van daar de naam Kiwi. De Nieuw-Zeelanders houden van hun kiwi’s, ze noemen zichzelf ook kiwi’s. Doorheen het land zie je vele foto’s en stickers van deze beestjes. Sommigen hebben er zelf een tattoo van. 

Later zochten we een kampplaats en bekeek Emma wat we de volgende dagen gingen doen. 

We waren aan het wachten op goed weer in Egmont national park en plots ging het er over 2 dagen perfect weer zijn voor een hike (enkel die dag ging de zon daar schijnen). We besloten dus op de 25ste helemaal naar de andere kant van het eiland te rijden om er de 26ste een hike te kunnen maken. De 25ste deden we dus niets speciaals, we gingen naar de winkel, dumpstation en reden zo een lange 6 uur. 
 

Hier kan je ook een crossing (doortocht) maken maar we besloten om dat niet te doen. Deze kostte ook iets van een 60 euro voor ons beiden en de parking hier was gratis voor onbeperkte tijd. We hadden dan de beslissing genomen om enkel aan één zijde naar boven en beneden te gaan. We gingen naar de start van de Mangorei track en wandelden 1u45 naar boven richting de Pouakai hut. De borden gaven aan dat het 2u30 wandelen was en we waren trots dat we het gehaald hadden op 1u45! Heel de weg bestaat bijna uit trappen. Trappen, trappen en nog eens trappen. Loïc had deze niet zo graag, hij gaat liever de wildernis in op modderige paden en klautert liever op rotsen. Onderweg zagen we vele vallen met steeds een ei in. Deze zijn allemaal geplaatst om pestdieren te vangen, die kiwi eieren zouden kunnen stelen. 

Wij waren om 7u15 begonnen aan deze hike, we dachten één van de eersten te zijn maar vele mensen keerden al terug. We vermoeden dat vele ‘s nachts opgaan om de zonsopgang te kunnen bewonderen. Deze hike is ook erg gekend en geliefd door velen omdat je wat verder van de Pouakai hut een fantastisch uitzicht hebt over de Mt. Taranaki vulkaan. Deze was helemaal vrij van wolken en de zon scheen er prachtig. Op ongeveer 1 kilometer van de hut heb je een plas waar iedereen heen gaat. Hier kan je prachtige foto’s maken van deze vulkaan en heb je de reflectie in het water. Je kan deze foto pas echt goed maken als er geen wind is. Wij hadden geluk dat het vroeg was en er nog niet te veel wind waaide. Aan deze plas aten we ons ontbijt, maakten we leuke foto’s en gingen dan heel rustig weer naar beneden. We wouden waar we konden nog goed genieten van het prachtige uitzicht van deze vulkaan. Één van de mooiste die we al bewonderd hebben. Tegen de middag waren we weer terug aan onze campervan en zochten we een plaats waar we rustig onze lunch konden maken. 
 

We waren vrij moe na de hike maar hadden nog een klein beetje energie om naar de andere kant van de vulkaan te rijden en nog een kleine wandeling te maken. Je hebt er de Kamahi loop dat een 15 minuten duurt. Je wandelt hier door een prachtig groen en magisch bos. Hierna was het wel genoeg geweest en gingen we naar een kampeerplaats dat een local ons had aangeraden. We reden naar Rotokare Scenic Reserve. Hier heb je een heel bos en een meer die helemaal omheind is door een metalen muur. Deze plek hebben ze speciaal ontworpen om Kiwi’s (en andere vogels) hier veilig te houden van pestgedierten. Honden zijn hier dan ook strikt verboden. Het was ook één van de fijnste kampeerplaatsen waar we hebben verbleven. Je hebt er ook een infopunt waar ze je meer uitleg geven over kiwi’s en andere vogelsoorten. Je kan er ook een donatie maken. We waren aan het wachten tot 20u30 om een kleine wandeling te maken in het bos met de hoop om een kiwi te spotten. Helaas hebben we niets gezien maar we waren wel verbaasd hoeveel andere vogels ‘s nachts nog actief waren. De beste timing om een kiwi te kunnen zien is eigenlijk met de ochtenddauw. We waren te moe van deze drukke dag dat we onze wekker niet hebben gezet. We hebben echter wel kiwi’s gehoord vanuit onze campervan! 
 

De ochtend hierop hebben we rond het meer nog een wandeling gemaakt, aten we onze lunch en reden we door naar onze volgende stop. Van de 27ste tot de 1ste december zakten we rustig naar beneden, naar Wellington, omdat we de 2de december onze ferry hadden geboekt om naar het Zuidelijk eiland te gaan. We maakten hierbij de volgende haltes in het dorp Whanganui en Paraparaupu waar we met onze campervan aan het strand logeerden. Hier heeft Emma er ook van geprofiteerd om vele zaken voor de andere helft van onze wereldreis te boeken. Loïc verkende de buurt en genoot van het strand, wanneer het niet aan het regenen was. In de tussentijd gingen we nog eens naar zwembaden, de winkel, dumpstation, etc. Op woensdag 29 november kwamen we in de namiddag toe in Wellington en parkeerden we ons ook hier aan een strand. Er zijn weinig gratis self-containted campervan logeerplaatsen hier. We maakten hier een prachtige avondwandeling. Je hebt hier een mooi uitzicht over de zee en bergen. Als je geluk hebt kan je zelf zeehonden, pinguïns of walvissen spotten.  
 

De dag hierop hadden we een bezoek bij het Weta-cave museum geboekt. Hier maken ze allerlei rekwisieten voor vele films waarvan jij sowieso ook al één van gezien hebt. Maar de bekendste en belangrijkste waren natuurlijk de Lord Of The Rings. Ze hadden er allerlei soorten kostuums, zwaarden en andere voorwerpen in tentoonstelling die ze gemaakt hadden voor de films. Ze hadden ook één van hun 5 Oscars tentoongesteld waarvan ze er 4 verkregen hadden voor de LOTR-trilogie. Ze legden ook uit hoe siliconen maskers werden gemaakt mocht je bijvoorbeeld van een acteur een ork willen maken. Ze hebben er ook een volledig zwaarden- en 3D printer-atelier. We kregen ook een leuk weetje te horen, hoe bijvoorbeeld de acteur Viggo Mortensen, die Aragorn speelt, in zijn kostuum met zwaard doorheen de stad liep. Lokale bewoners hadden de politie gebeld en hij werd opgenomen. Ze geloofden niet dat hij een acteur was. Peter Jackson zelf moest hem uit de gevangenis komen halen en de politie overtuigen dat ze dus werkelijk films aan het maken waren. 

We mochten binnen in het museum helemaal geen foto’s maken. Indien je er toch maakt en op sociale media zou plaatsen, kan je er een zware boete voor krijgen. Na dit bezoek waren we helemaal in de LOTR-stemming en gingen verschillende plekken bezoeken waar ze gefilmd hadden. In het centrum van Wellington heb je een bos waar er verschillende scenes werden gefilmd. Daar maakten wij dan ook een foto. Er zijn hier ook hele tours waaraan je kan deelnemen en waar ze je naar verschillende LOTR-filmlocaties brengen. 

Omdat we de dag hierop nog een hele dag te vullen hadden en weinig interesse hadden om Wellington te bezoeken, reden we naar Lake Wairarapa, dicht bij het dorp Featherston. Deze is op zo een 2 uur rijden van Wellington wegens al het verkeer. Deze kampeerplaats behoort zeker ook tot onze top 10. Er was zoveel ruimte en groen. Het was ook zalig omdat het zonnetje zo mooi scheen. De volgende ochtend, de 1stedecember, reden we naar Kaitoke regional park. Hier hadden ze voor de LOTR de Elfische stad Riverdell gebouwd. Natuurlijk hadden ze hier alles afgebroken en enkel één ark achtergelaten. Op 5 minuten had je de ronde al gemaakt en we vonden het wel jammer dat het zo weinig was. Het is wel fijn dat ze er verschillende informatieve borden hebben geplaatst. Hierna hadden we nog een aangename wandeling gemaakt in het bos en besloten we om dan terug richting Wellington te rijden. Onderweg waren er nog andere filmscenes te vinden van de LOTR maar die vonden we de moeite niet waard om te bezoeken. Zo waren we tijdig op één van de enige gratis kampeerplaatsen in de stad, we hadden de laatste plaats ingenomen. 

Op zaterdag 2 december stonden we vroeg op om de ferry te nemen van 7u45. Tegen 12u00 kwamen we toe aan het andere eiland en gaat ons avontuur verder! Nog 6 weken te gaan.