Nieuw-Zeeland: Auckland

Op 10 november vlogen we van Santiago De Chile naar Sydney. Het was lang geleden dat we nog zo lang op een vliegtuig hebben gezeten sinds de start van onze reis (14u). Het was wel prachtig want we hadden het geluk dat er niet te veel wolken waren en konden bij deze Antarctica bewonderen. Vanuit Santiago vlogen we recht naar beneden, Patagonië, om zo de Stille Oceaan over te steken via de kust van het Antarctisch continent. We stegen op om 13u30 en landden de dag erna om 18u. We vreesden voor de strenge grenscontrole, maar het viel uiteindelijk goed mee! Tegen 20u30 waren we eindelijk in het centrum en in ons hostel. Het was hetzelfde hostel waar Emma 8 jaar geleden verbleef. Het was even nostalgie voor haar. Zeker wanneer kort hierna we met haar vrienden van toen afspraken. We gingen naar de dichtstbijzijnde bar en babbelde nog wat bij! De ochtend erna was het vroeg opstaan en gingen we opnieuw naar de luchthaven. We vlogen richting Auckland tegen 11u. Je zou denken dat het een korte vlucht is maar het duurt toch 3u30. 

Éénmaal toegekomen moesten we opnieuw door de grenscontrole. Deze was zelfs nog strenger dan in Sydney. Aan Loïc zijn hikingschoenen hing nog wat modder, daardoor moesten we met al onze bagages door een X-ray scanner. We moesten ook heel gedetailleerd beschrijven wat we allemaal meehadden. Gelukkig waren er veel minder mensen dan in Sydney en waren we uiteindelijk nog snel buiten. Het openbaar vervoer is hier echter heel slecht. Met verschillende bussen hadden we er 1u30 over gedaan om het centrum van Auckland te bereiken, met de auto 22 minuten. We besloten dus om een Ubertaxi te nemen. 

We waren beiden een beetje lichtgevoelig omdat we de afgelopen 48u maar een paar uur hadden geslapen. We gingen zo snel mogelijk nog wat eten en gingen toen naar bed. 

Gelukkig is het in Auckland 2 uur verschil met Sydney waardoor we op een “degelijk” uur gingen slapen. Het was voor ons ook weer even wennen om op een ander continent te zitten. Na 5 maanden Zuid-Amerika en ook meestal enkel Spaans te hebben gebabbeld, was het aanpassen om weer Engels te moeten spreken. Emma zei al per ongeluk “Hola” tegen de eerste local die ze zag. 

De ochtend hierna hadden we naar goede gewoonte een free walking tour geboekt. We wandelden richting het verzamelpunt en we waren verrast om zoveel dure winkels te zien. Van Rolex naar Tiffany’s, Delvaux, etc. We begonnen op tijd met de toer, wat ook verrassend was na Zuid-Amerikaanse normen gewoon te zijn waar ze gewoonlijk 20 min later starten. Hier leerde we over de geschiedenis van Nieuw-Zeeland en Auckland. Bijvoorbeeld; Nieuw-Zeeland heet zo omdat het een Nederlander was die vond dat het op Zeeland leek. Wat helemaal niet zo is natuurlijk. Ook nog een interessant weetje is dat de Maori eerder Nieuw-Zeeland ontdekten door vanuit Australië de vogels te zien migreren. Er moest dus een gigantisch stuk land aan het aantal vogels te zien. Hierbij maakten ze dus een lange tocht over de zee en ontdekten dit prachtig stuk land. 

We kregen wat aanbevelingen om te gaan eten en welke 2 musea we zeker moesten bezoeken. Onze gids vertelde ook dat Auckland bekend staat voor goed te eten en te drinken, in Rotorura moet zijn voor ontspanning en in Queenstown voor avontuur. Nieuw-Zeelanders zijn ook gek op bier en hebben de meeste brouwerijen per vierkante meter per inwoners ter wereld. 

Na de free walking tour gingen we natuurlijk gaan lunchen. Je hebt hier zoveel keuze aangezien er mensen over de hele wereld hier geïmmigreerd zijn. Heel veel kebab zaken, Chinees, Koreaans, Indisch, Brits, etc. De specialiteit van NZ zijn vleestaarten. Tijdens de tour zagen we een Aziatisch restaurant waar ze voor je verse boa buns maakten en Emma wou deze zeker uitproberen. Het is een groot verschil wanneer je deze vers kunt eten ipv. diepgevroren boa’s. Hierna gingen we naar een gratis Art Gallery. Hier konden we allerlei kunst bewonderen. De leukste waren de portretten van de Maori, met hun befaamde gezichttattoos. Het museum bevat ook nog een grote collectie aan internationale moderne en klassieke kunst van bekende namen, bvb. Picasso, Reubens,... Hierna wandelden we nog wat rond en gingen we tegen de late namiddag terug richting ons hotel. 

De dag hierop bezochten we het Auckland War Memorial Museum. Dit werd ons ook aangeraden. Deze heet enkel War Memorial museum omdat het op een slagveld gebouwd werd. Hier behandelen ze verschillende onderwerpen zoals de cultuur van de Maori en andere gelijkaardige inheemse stammen die verder emigreerden, tot en met Hawaii. Je hebt hier ook een hele sectie over dieren, dino’s en over wereldoorlog 1 en 2. Wat we ook heel interessant vonden was het deel over de vulkanen. Auckland is namelijk gevestigd op een vulkaan. Het zuidelijk eiland wordt gevormd door 2 tektonische platen die tegen elkaar drukken. Daarom zijn er daar iedere dag ongeveer 5 aardbevingen. Dit vormt een gevaar in het noordelijk eiland voor een vulkaanuitbarsting. Er was ook een stimulatiekamer waar je kon ervaren wat er zou gebeuren mocht deze vulkaan uitbarsten. De vulkaan is gigantisch groot en volgens experts, moest hij uitbarsten, zal deze impact hebben over de hele wereld. Ze weten natuurlijk niet wanneer die dag zal komen. Laat ons hopen op nog een paar duizenden jaren. 

Onze eerste indruk van Auckland is in het algemeen niet uiterst geweldig. Er lopen hier heel wat arme mensen rond en deze zien er erg vreemd uit. Ze roepen gekke dingen op straat, lopen op hun blote voeten en vallen mensen lastig. We hebben zelf een gewelddadige vrouw zien kloppen op een rijdende auto. Ook waren we erg verrast met het feit hoe duur het hier eigenlijk is. Zelfs duurder dan in België. Je betaalt je blauw aan een gerecht en de portie dat je krijgt is erg teleurstellend. Dat belooft voor de volgende twee maanden,... We zullen extra zuinig moeten zijn. Een taxichauffeur had ons ook verteld dat er een extra taks is in Auckland op voeding, daarom dat het er nog iets duurder is dan op andere plaatsen in NZ. 

De dag hierop stond er ons wat spannends op te wachten, onze campervan oppikken! Deze gaat voor de volgende 8 weken onze thuis worden! Het echte grote Nieuw-Zeelandse avontuur kan dus beginnen en we zullen er alles over vertellen in onze volgende post(s). Tot dan!