Nieuw-Zeeland: Noordelijk eiland (Waitomo caves – Hobbiton – Rotorura - Taupo)

Op 15 november was het moment aangebroken waar we zo lang naar uitkeken! Onze campervan en thuis voor de volgende 2 maanden. We boekten via de organisatie Wenderkreisen, zoals je kunt horen, een Duits klinkend bedrijf. Deze was de goedkoopste self-containted campervan dat Emma kon vinden (= kan X-aantal liter bewaren, kan je in koken, etc.). Onze wagen heeft ook een mini- douche en -WC. Deze campervan was zelfs goedkoper dan wat Kilroy (het bedrijf die onze vliegtuigtickets regelde) ons had aangeboden of andere bedrijven waar je enkel een wagen hebt, die ook self-contained is. We waren natuurlijk goed op tijd met het boeken van deze camper, zo een jaar geleden. 

Éénmaal we toegekomen waren aan het Wenderkreisen kantoor in Auckland moesten we nog de nodige papieren invullen, kregen we een rondleiding en gingen we ervandoor. De eerste stop die we maakten was de supermarkt. Volgens verschillende bronnen is hier de goedkoopste supermarkt “Pak’n Save”. Hierna reden we naar onze eerste campingspot aan het meer, lake Ngaroto. Deze was op zo een 2 uur rijden van Auckland en dat was ook even genoeg voor dag 1. Het was al een goede oefening voor Loïc om te wennen om met deze grote wagen links te rijden. Toen we een fijn plekje hadden uitgekozen op de camping was het tijd om onze spullen op orde te zetten. We hebben vele kastjes waar we spullen kwijt kunnen om zoveel mogelijk plaats te besparen. Hierna maakten we onze lunch/avondmaal en genoten we om nog eens onze eigen maaltijd te kunnen bereiden. 

De ochtend hierop maakten we ‘s morgens een wandeling rond de vijver dat zo een 5,5 km lang was. Er zijn zoveel verschillende soorten vogels hier in Nieuw-Zeeland waarvan we enkele hadden gespot tijdens de wandeling. In de late ochtend kwamen we terug toe aan onze camper en reden we naar onze volgende campingspot. Omdat Nieuw-Zeeland duur is, en het huren van de campervan ook een grote kost is, willen we op zoveel mogelijk gratis kampeerplaatsen staan. Hier heb je meestal geen WC’s, vuilbakken of zelfs bereik. In de vroege ochtend hierna hadden we een spannende activiteit op de planning staan en wouden we op de dichtstbijzijnde gratis kampplaats overnachten. Deze bevond zich in het dorp Te Kuiti. Een klein dorpje echter. In de namiddag hebben we vooral gezelschapsspelen gespeeld, eten gemaakt en dat was het zowat. Hier waren we helemaal alleen op een gratis parkeerplaats. 

De ochtend hierop stonden we vroeg op omdat we om 9u15 aan het bureau moesten staan van de organisatie “Waitomo Wilderness TA Kiwi Cave Rafting”. Je kan uit de naam al afleiden wat het is, maar wat er uniek aan is zijn de gloedwormen in deze grot! We kregen dikke zwempakken die ons hele lichaam warm zouden houden. We reden met een busje naar het beginpunt van de grot en hier begon het avontuur. Eerst kregen we instructies hoe we in de grot via een harnas en touw konden afdalen. Het avontuur begon dus met zo een 20 meter naar beneden te dalen in de grot. Éénmaal iedereen beneden was, namen we waterbanden en gingen we eerst te voet tegen de stroom in. Onderweg waren er verschillende alen van alle maten. Deze leven zo een 90 jaar lang en zodra ze volgroeit zijn, kunnen ze maar 1 maal paren om hierna te sterven. Echt zo een prachtige dieren en geweldig om ze in het wild tegen te komen. Ook waren er gigantische spinnen en andere insecten, maar niets in deze grot is gevaarlijk. 

Na het bewonderen van verschillende alen kwamen we op een plaats waar we ons zette en ons gevraagd werd om onze hoofdlampen uit te zetten. Beetje bij beetje zagen we de gloedwormen licht geven. Hoe langer, hoe meer ze licht begonnen te geven. Wat licht geeft aan deze wormen is een soort bacterie die ze meedragen. Dat licht zorgt ervoor dat er vliegende insecten naar hen toevliegen, in hun web komt vast te zitten en die ze dan kunnen leegzuigen. Wat er overblijft van het beest valt dan in het water en eten de alen op. Deze wormen geven ook meer licht als ze insectengeluiden horen. Onze gids klapte de banden heel hard op het water, lijkt natuurlijk niet op een insecten geluid, maar de wormen gloeiden zo op dat we ze van 10 meter ver konden zien. Het was echt prachtig en een uniek zicht. Het leek net of we in Disneyland of in de film Avatar zaten.  

Hierna wandelden we wat terug, sprongen we op onze banden en deden onze koplampen weer uit. Terwijl we op de banden zaten, stroomafwaarts dreven, kwamen er terug weer duizenden gloedwormen tevoorschijn. Het was genieten van elke seconde. We gingen zo een 100 meter verder stroomafwaarts. Hierna zette we ons even neer, kregen we een warm drankje, een stukje chocolade en konden we verder genieten van dit natuurwonder. De gids probeerde zelf van ons met de wormen een foto te nemen, maar deze kan je niet met 1 klik met een gewoon fototoestel nemen. Deze is net zoals sterren fotograferen. Hij heeft er wel nog iets leuks van kunnen maken! Hierna gingen we terug naar het begin waar we ons dan klaarmaakten om terug naar boven te klimmen. Het was zeker uitdagend en de begroeiing in de grot was natuurlijk ook prachtig. Hierna reden we terug naar het kantoor en namen een lekkere warme douche. Na de activiteit reden we naar onze volgende kampeerplaats genaamd Keely reserve. Dicht bij het dorp Cambridge waar ook Hobbiton in de buurt ligt. 

Op 18 november hadden we een reservatie om Hobbiton te bezoeken. Normaal wouden we deze met een ontbijt bezoeken maar deze was helaas al volzet omdat we te laat waren. Hierbij hadden we dan een normale tour geboekt in de namiddag omdat het in de voormiddag 2 weken op voorhand al helemaal volgeboekt was. Op tijd boeken is dus de boodschap. We hadden ook wat pech met het weer, het was al 2 dagen continu aan het regenen. De tour begint waarbij je op een busje zit die je naar de filmlocatie vervoert. Het domein is eigendom van de Alexander familie. Je krijgt op de bus een klein woordje uitleg van Peter Jackson en de eigenaar. Vervolgens kom je toe aan het bordje ‘Hobbiton’ en dus de ingang. Deze is ook de plaats waar Gandalf voor het eerst in beeld komt in de LOTR-film. We kregen zelfs een paraplu wat handig was. Je krijgt hier en daar fijne details te horen over hoe ze de film gemaakt hebben en op welke plaatsen ze welke scenes hebben gefilmd. Je hebt er geen tijd om zelf de site te verkennen, je moet bij je groep blijven. We wouden de bekende scene namaken waar Bilbo wegrent en schreeuwt “I’m going on an adventure”, maar dat ging helaas niet. We moesten netjes volgen want om de 10-15 minuten komt er een nieuwe groep toe. Al bij al was het een leuke plek om te bezoeken. Peter Jackson, de regisseur heeft veel oog voor detail, geweldig. 

Hierna reden we met de campervan door naar Rotorua. We logeerden op een campingplaats dicht bij Okere Falls waar Loïc de ochtend hierna een kleine wandeling had gemaakt. Emma bleef nog even in bed want ze had een allergische reactie opgelopen van iets onbekend. Hierna reden we naar Rotorua stad en verkende deze even. Het allereerste wat je opmerkt of beter gezegd, ruikt, is al de zwavel. Er zijn namelijk heel veel warmwaterbronnen. Dus het is zeker een aanrader om deze stad te verkennen. We hadden de laatste dagen ook niet veel geluk met het weer. Het had er de afgelopen 4 dagen nog niet gestopt met regenen. Lastig als je je zwemkleren nog wilt laten drogen van de Waitomo grotten activiteit. 

De dag hierop hadden we rond de middag tickets geboekt voor de Redwoods treewalk. Zoals je al kan afleiden uit de naam, hebben ze een heel parkoer gemaakt in de bomen. Deze zijn redwoodbomen die ze hebben geïmporteerd uit Californië zovelen jaren terug. Wij hadden deze met 50% korting geboekt via de bookme.co/nz website. Deze activiteit was fijn, maar was de volledige prijs van 24 euro per persoon niet waard. Voor een ronde doe je er 20 minuten over en er zijn veel informatieve bordjes op de platforms. Je kan deze tour ook ‘s nachts doen, dan zijn er vele lichtjes in de bomen, maar dit kan je niet met korting boeken. Hierna maakten we nog een wandeling in het bos. Je hebt er verschillende hiking paden waaruit je kan kiezen. 

De 21ste november reden wij uit Rotorua, een half uurtje verder naar Waiotapu Thermal Wonderland. Een gekende toeristische attractie in de buurt. Hier heb je een heel park van deze warmwaterbronnen. Er zijn zoveel verschillende poelen met elke keer een andere kleur, met water of modder. Het stonk er natuurlijk weer erg naar zwavel, rotte eieren, maar zeker de moeite waard! Deze zijn natuurlijke meren gevormd door de thermo geologische activiteit. Hierna reden we door naar het dorpje Taupo waar we onze frigo en voorraadkasten opnieuw bijvulden. Taupo ligt aan een gigantisch meer, de grootste van het Noordelijk eiland. We reden wat verder door naar een plaats genaamd Rangatira waar je via het bos naast het meer wandelt. Je komt op het einde uit op het meer en je zou hier kunnen zwemmen. Er waren wat mensen die zich terug aan het aankleden waren. Voor ons hoefde dat niet en gingen we hierna terug naar de campervan. We reden door naar een fijne campingplaats genaamd Whakaipo Bay Amenity. Het was er heel groen en je zit er ook vlak aan het water. Een van onze fijnste camping plekken tot nu toe en we waren zo blij dat het eindelijk mooi weer was! 

De ochtend hierop hadden we met 50% korting Wairakei Terraces - Thermal Hot Pools geboekt. Deze was de goedkoopste van alle hot pools in de buurt van Rotorua en Taupo. Het was niet groot maar wel gezellig. We hadden het eerste tijdslot geboekt en er waren weinig mensen. Perfect om te ontspannen dus. Je had er zwembaden tot 40 graden Celsius. Na een uur was het voor ons genoeg geweest en reden we door naar Huka Honey hive, 1 km verderop. Hier is een klein bijen museum en winkel. Je kan er vele soorten honing kopen in verschillende vormen (wijn, verzorgingsproducten, kaarsen, etc.). Je hebt hier verschillende merken Manuka honing die je kan kopen. Deze honing is enkel verkrijgbaar hier in Nieuw-Zeeland en komt van de manuka bloemen. Deze is wat moeilijker om te verzamelen. De manuka bloemen bloeien maar een paar weken per jaar (zo een 2 tot 6 weken). Deze honing heeft een uniek soort aan anti-bacteriën en dat maakt deze zo populair. Hierna reden we door naar de Huka falls die we kort bezochten. Je kan er snel een rondje maken van 20 minuten.

De laatste stop op onze planning was naar het dumpstation gaan waar we ons vuil water en wc-afval konden dumpen en terug vers water bijtanken. Het was lastig om te bepalen waar we hierna heen zouden gaan. Het weer is hier erg onvoorspelbaar en is overal anders. Wat we uiteindelijk gekozen zullen hebben zal te lezen zijn in onze volgende blog!

Tot binnen een week!