Japan: Tokyo

We begonnen aan ons nieuw avontuur in Japan met veel verwachtingen. Tokyo de hoofdstad van Japan is irreëel. Tokyo heeft ongeveer een bevolking van 14 miljoen en een agglomeratie van 39.5 miljoen, wat maakt dat deze de grootste is ter wereld. Niet te vergelijken met ons klein Belgen land. Het beloofde ook een cultuurschok te worden. Na 5 maanden Latijns-Amerika en 2 maanden Nieuw-Zeeland hadden we hier veel zin in. Tevens ging het fijn worden omdat Fabienne en Victor, de mama en broer van Emma, ons gingen vergezellen in onze Japanse reis.
 

Na opnieuw een dag transit in Sydney, waar we even de Opera house bezochten, landden we ’s avonds in Tokyo Haneda airport. Het kopen van een metrokaart (Welcome Suica-kaart) en het uitzoeken van de rit naar het hotel verliep vlotjes dankzij Emma die voor Japan alles had voorbereid. Wat ons meteen opviel was dat ondanks het al voorbij 21u tikte er nog steeds veel mensen net klaar waren met werken. Dit was onze eerste cultuurschok. Op de metro zitten de mensen allemaal op hun smartphone of zijn ze aan het slapen na de lange werkdag. Vele metrostations zijn gigantisch, een groot doolhof. Gelukkig wordt het allemaal ook aangeduid in het Engels, zowel de kaarten als de meldingen in de metro. Google-maps is ook zeer uitgebreid en geeft zelfs aan in welke wagon je het best opstapt voor jouw halte. We kwamen toe in ons hotel en gingen kort erna slapen na een lange dag onderweg te zijn. We verbleven in de buurt Yotsuya. Deze is kortbij verschillende metrolijnen en is een fijne buurt. 
 

Onze eerste dag in Tokyo stonden we op en gingen meteen een kleine wandeling maken in Yotsuya. We zaten in een buurt met vele kantoren en over de straten liepen honderden mensen in pak. We aten lunch in een gezellig restaurantje. Japan staat bekend voor zijn uitstekende keuken, vooral rauwe vis, zoals sashimi en sushi. Het is zeker de moeite waard om Japan te bezoeken voor zijn gastronomie. In de vroege namiddag gingen we Fabienne en Victor gaan opzoeken in het Tokyo centraal station. Het was een blij weerzien. 
 

’s Avonds gingen we allemaal samen naar een hippe buurt genaamd Shibuya. Deze buurt is één van de hipste en dus drukste van Tokyo. Deze staat vooral gekend voor het 3D billboard met een kat. Het is er onbeschrijfelijk, van alle kanten komen er impulsen binnen. Reusachtige schermen op de wolkenkrabbers, overdreven geluiden uit de arcades, muziek uit de bars en winkels, duizenden mensen om je heen, het is er een echt mierennest. We moesten ons best doen om elkaar niet te verliezen. We aten in de buurt en gingen achteraf op café om bij te praten. Ook gingen we al eens verschillende winkels binnen waar er honderden grijpmachines waren, arcades, Gumball machines. Het was indrukwekkend om de Japanners op sommige arcade machines te zien spelen. Je ziet dat ze uiterst getraind zijn. Nadien gingen Victor en Loïc te voet en Emma en haar mama met de metro terug naar het hotel. 
 

Op onze eerste dag samen gingen we na het ontbijt naar de Tokyo tower, de iconisch toren van Tokyo, zoals de Eifeltoren voor Parijs. Eens we foto’s ervan gemaakt hadden en de omgeving verkend hadden, gingen we naar een wolkenkrabber wat verderop om gratis helemaal naar boven te gaan. Deze building heet Azabadai Hills Mori JP tower en als je naar de 33ste verdieping gaat heb je een prachtig uitzicht. Toen kregen we al meer een beeld van hoe gigantisch deze stad is. Hierna gingen we naar een beroemde foodmarket genaamd Tsukiji Outer Market. Hier hebben we allerlei verschillende snacks uitprobeerden, zoals bvb: omeletten op een stokje, fijn geperste scampi met deeg, gegrilde kingkrab-poot, moshi’s en veel meer. Opnieuw was deze markt ontzettend druk en was het een hele uitdaging om elkaar niet uit het oog te verliezen. We wandelden achteraf tot aan een groot park waar het keizerlijk buitenverblijf zich bevindt. Het is zeker een aanrader om vaak te voet de stad te verkennen want zo verken je de stad beter. Het keizerlijk kasteel konden we niet bezoeken omdat we er te laat bij waren. Ook kwam er onweer en besloten we om terug richting ons hotel te keren. ’s Avonds gingen we in de buurt van ons verblijf Koreaanse barbecue eten. 

Op dag 2 had Emma voor ons een drukke dag gepland. Eerst bezochten we het Mi-Pig café waar je tussen de biggetjes wat drankjes kunt drinken. Je krijgt er een denkentje om op jouw schoot te plaatsen en dan kwamen de biggetjes vanzelf op je schoot liggen. Op een bepaald moment had Emma zelf 7 biggetjes op haar. De Japanners zijn gek op alles wat klein en schattig is, je kan er dus verschillende cafés vinden waar je tussen hondjes of poesjes zit. We hadden voor een half uur gereserveerd en het was wel genoeg. Het kon goed zwaar worden met vele biggetjes op je benen. Heel schattig of Kawaii zoals ze dat hier zeggen. Wij zaten hier ook in de gekende buurt van Harajuku en opnieuw was het uiterst druk. De jongens konden de drukte niet aan dus hadden we later afgesproken aan de Shibuya crossing, een andere hippe buurt van Tokyo. Ook daar krioelde het van het volk. Je hebt er ook het gekende standbeeld van Hachiko waar je makkelijk 1 uur voor moest aanschuiven om hiermee op de foto te gaan. In de latere namiddag had Emma voor ons tickets gereserveerd om helemaal boven de Shibuya sky wolkenkrabber te bezoeken. Het uitzicht was er opnieuw adembenemend. We hadden er een uitzicht over Tokyo en konden in de verte de Fuji Yama vulkaan zien. We trokken er ook enkele foto’s, we wouden er ook wat blijven en drinken maar het was weer te druk. We maakten dit bezoek wat korter en gingen terug naar beneden.
 

Tussen de activiteiten door bezochten we ook winkelgebouwen en speelhallen. Binnen is het heel druk en luid. Ongelooflijk wat men allemaal kan vinden in zo een winkel, bijvoorbeeld sushisleutelhangers. Er bestaan ook winkels met enkel kauwgombakken waar je allerlei prullen eruit kunt halen, een overvloed aan plastiek en rommel als je het ons vraagt. Na het bezoeken van de Shibuya-sky gebouw wouden we wat vinden om te drinken. Na lang zoeken en zuchten vonden we eindelijk een British pub. Eindelijk wat drinken om nadien opnieuw naar Shinjuku te gaan waar we de eerste avond tijd hadden doorbracht. Daar had Emma voor ons een typisch Japans restaurant gereserveerd met een 9-gangen menu. Het was een interessante ervaring en we hebben veel gelachen met sommige gerechten die we voorgeschoteld kregen (om eerlijk te zijn, we vonden niet alles even lekker). 
 

De dag hierop, op 15 januari, spendeerden we de dag nog samen. We bezochten eerst een shrine (een typisch Japanse tempel), Sensō-ji. Deze was één van de meest bezochte tempels in Tokyo waardoor er heel veel mensen waren maar het was zeker de moeite waard om te bezoeken. Het is beter om deze vroeg in de ochtend te bezoeken. Je hebt er ook de Nakamise-dori Street met vele kraampjes. We aten er wat en gingen hierna richting een specifieke winkel voor oude spelconsoles, games en arcades. Helaas vonden we daar niets binnen ons budget. Toen was het moment aangebroken waar onze wegen gingen splitsen. Emma en Fabienne gingen nog snel even de Don Quijote Akihabara winkel. Een grote winkel waar je op elke verdieping andere spullen kunt terugvinden en taxfree kunt shoppen. 
 

We kochten er een kleine valies en wat souvenirs voor Fabienne om mee te nemen naar huis. In vele winkels kan je trouwens taxfree winkelen als je boven de 5000 Yen uitgeeft en je je paspoort laat zien. Je kan deze spullen niet gebruiken tot je het land uit bent. De vrouwen gingen hierna 2 volledige dagen naar Disneyland Tokyo en Disney Sea terwijl Loïc en Victor Tokyo verder gingen ontdekken. We gingen voor 3 nachten van elkaar gescheiden zijn. Het Disney gedeelte zal Emma later in de blog uitschrijven. Ook hadden we onze grote valiezen in het Tokyo station achtergelaten zodat we lichter verder konden reizen. Je kan deze tegen betaling verschillende dagen beschermd achterlaten. 
 

Victor en Loïc wandelden naar de eerste accommodatie, zo een 4 km stappen. Loïc had voor de volgende drie nachten verschillende logementen geboekt doorheen Tokyo. De eerste avond was in een capsule hotel. Dit is zoals het woord het zegt, een hokje in een gemeenschappelijke ruimte waarin je kan slapen. Dit soort accommodatie is populair in Tokyo omdat het bij de goedkoopste opties behoord. Diezelfde avond besloten we om na het eten nog een stapje te zetten in de stad. We namen de metro en stapten uit waar we dachten dat het interessant kon zijn. Zo zijn we aan de Tokyo Dome uitgekomen. Dit trok meteen onze aandacht omdat deze arena gigantisch was. Er was een heel complex aan verbonden met een pretpark, een winkelcentrum en een enorm hotel. Aangezien we daar ’s nachts waren, was het er rustig en konden we zo op ons gemak alles verkennen. 
 

Het tweede hotel bevond zich meer in de buitenwijken van Tokyo in een wijk genaamd Shibamata. We besloten om er helemaal te voet heen te gaan, zo een 10 km. Op deze manier konden we het echte Tokyo ontdekken. We wandelden door verschillende interessante buurten en staken 2 rivieren over. Zo beseften we hoe immens deze metropool is. Rond de middag stapten we een restaurantje binnen. Alles was in het Japans en we konden aan de hand van gebaren en woordjes ons eten bestellen. We kregen er een kom Ramen (een Japanse soep met vlees, groenten en ei). Dit was opnieuw een culinaire ontdekking. In de buitenwijken beseften we ook dat hier een grote taalbarrière is. Vele Japanners kunnen met moeite Engels, maar dit hield ons niet tegen om nieuwe dingen uit te proberen. Ons 2de logement was een kamer met futons (dunne matrassen), we hadden zelfs een privé badkamer. We speelden eerst wat gezelschapsspelen voordat we de buurt gingen verkennen. In die omgeving is een gezellig straatje en een mooie shrine (tempel) te bezoeken. Ook waren er enkele musea te bezichtigen. Wat we leuk vonden was een ouderwetse snoepwinkel waar er ook oude arcadegames waren zoals space invader. Er was ook een schietkraampje waar we onze behendigheid mee testten. Bij het avondeten gingen we een authentiek restaurantje binnen waar we lekker aten en de sfeer opsnoven. Het leek alsof we terug in de tijd waren na het hypermoderne Tokyo centrum.

De volgende ochtend namen we de metro terug naar het centrum van Tokyo. Onderweg stapten we uit om een groot park en tempel te bezoeken. Daar zagen we ook prominente gebouwen zoals het nationaal museum en de opera van Tokyo. We namen nog een metro en stapten uit in de buurt van ons derde logement, opnieuw een capsule hotel. We waren terug in een drukkere buurt. De wolkenkrabbers zijn er indrukwekkend. We aten in een sushi restaurant waar de chefs in het midden de sushi klaarmaken en ze op een rolband leggen. Samen aten we zo een 27 bordjes sushi. Dit was ook een ervaring. Later bezochten we nog een bar. Wanneer we terug naar ons hotel gingen, kwamen we een groep jongeren tegen die in het park aan het rappen waren. We hebben veel gezien en ontdekt in deze 2 dagen en we hebben ons geamuseerd onder mannen. De dag nadien hadden we afgesproken aan het Tokyo station met Emma en Fabienne om onze valiezen op te halen om zo door te kunnen naar onze volgende bestemming; Yudanaka of Snow Monkey Town. Tot zo!