Peru: Huaraz – Lima

Huaraz

5de stop van onze wonderlijke reis; Peru. We kwamen ’s avonds laat toe in de luchthaven van Lima. Daar stond een taxichauffeur ons op te wachten om ons naar een hotel in het centrum van Lima te brengen. Lima is gigantisch en telt ongeveer 10 miljoen inwoners. We verbleven maar 1 nacht te Lima want de volgende ochtend namen we terug een taxi om naar één van de busstations te gaan. Daar namen we een bus van de maatschappij ‘Cruz del Sur’ richting Huaraz. De rit duurde ongeveer 9 uur. We hadden wat pech gehad, Emma had al zoveel geregeld voor de reis en had de tickets misboekt, ze had ze voor 1 maand eerder geboekt. We hadden gelukkig nog de laatste plaatsen kunnen bemachtigen sinds er ‘s morgens maar 1 bus vertrekt. 

We kwamen ’s avonds rond 19 uur toe in Huaraz, De stad is ten noorden van Lima gelegen tussen de Andesgebergte op zo’n 3000m hoogte. We hadden niet verwacht dat deze stad zo groot zou zijn. Van het busstation namen we opnieuw een taxi (waar achteraf dan bleek dat hij ons te veel had laten betalen) naar ons hostel. Hierbij hebben we snel onze bagages in de kamer afgezet en dan eindelijk iets gaan eten. We hadden van de hele dag nog niets gegeten na ons ontbijt en werden hangry. 
 

De dag erna besloten we om nog wat te acclimatiseren en Huaraz te verkennen. De zon scheen en rond de middag wandelden we naar ‘el mirador’, het uitzichtpunt van de stad. Dit was een gezellige en goede wandeling om aan de hoogte terug te wennen. Aan de top heb je een groot kruis, een restaurant en een heel mooi uitzicht over de stad en de besneeuwde bergtoppen in de verte. Bij het terug naar beneden wandelen, hadden we honger en we liepen langs een gezellig restaurant. Daar nam Emma een dagschotel voor 15 sol (omgerekend ong. 4 euro), hierbij kreeg ze een gigantische soep, een groot hoofdgerecht en een kan fruitsap. Deze menu’s hier zijn heel goedkoop. Loïc nam een cuy (cavia, een specialiteit in Peru). De Peruaanse keuken is gekend om heel lekker te zijn en stelt zelden teleur.
 

De tweede dag wouden we oorspronkelijk naar lagune Paron gaan, maar die tour boden ze momenteel niet meer aan. Hier heb je de grootste blauwe lagune in de regio en heb je ook een uitzicht op de Paramount berg (van de films). We kregen 2 versies te horen waarom deze tour niet meer doorging. De eerst die we toen te horen kregen was dat de inheemse gemeenschappen geen buitenlanders meer wouden toelaten. De tweede reden was dat er lawinegevaar was. Deze werd ons door een derde nog eens bevestigd. Dus besloten we om naar gletsjer Pastoruri te gaan.

De bus kwam ons oppikken om 9 uur aan ons hostel. De rit duurde ongeveer 2 uur naar het zuiden toe en we maakten verschillende haltes. De eerste stop die we maakte was om wat drank, coca bladen/thee, chocolade, souvenirs, etc., aan te kopen. De volgende halte tijdens deze rit was om een bloem te bezichtigen die enkel in deze regio groeit. Dit is dan ook de grootste bloem ter wereld en kan tot 8 meter hoog worden. Deze is genaamd, ‘Puya Raimondi” en is zeker indrukwekkend. Toen reden we verder tot aan het punt waar we de hike zouden beginnen. De hike zelf was maar 5 km héén en terug, maar op zo een hoogte is dit zeker niet te onderschatten. De gletsjer is gelegen op 5200 meter boven de zeespiegel. Dit was voor ons beide het hoogste punt op aarde waar we geweest zijn. Het was een prachtige gletsjer, enkel het weer begon tegen te vallen. Het begon er hevig te onweren en te sneeuwen. De hagel sloeg hard tegen ons gezicht. We konden ook amper nog wat zien. Loïc had toen toch een beetje spijt om geen lange broek aangetrokken te hebben. Het jammere aan deze tour is dat we zo laat begonnen waren. In de bergen heb je het meeste kans op beter weer in de ochtend. Hierna reden we terug naar Huaraz en maakten we terug een stop waar we een lekkere warme soep hadden gegeten. Dit deed deugd na die hagelstorm. 
 

De derde dag wouden we Lagune 69 bezoeken (We weten niet vanwaar deze naam komt,…). 
Eerst wouden we via de organisatie Akilpo deze panorama tour doen omdat ze vroeger vertrekken (3u – 3:30) om naar het nationaal park te gaan en ook omdat je hoger aan jouw hike begint. Dus ongeveer 540 meter naar boven hiken i.p.v. ongeveer 750 meter. Je zou er dus ook voor de hele menigte moeten toekomen omdat deze tour exclusiever is en de meeste mensen een andere hoofdroute nemen. Helaas waren wij de enige die ingeschreven waren en deze tour ging enkel door met een groep van minimum 6 personen. Link naar deze organisatie: https://akilpohuaraz.com/tours/panorama-trek/#
 

We hebben dan een normale tour geboekt via ons hostel. De bus kwam ons oppikken om 5uur ’s morgens voor een rit van ongeveer 3 uur met een ontbijtpauze ertussen. We maakten ook een kleine tussenstop aan het Laguna Chinan Cocha. Deze lagune is heel groot en prachtig blauw. We begonnen aan deze hike rond 8:45 en er werd overal gezegd dat je er ongeveer 3 uur om doet. Het eerste uur wandel je op een relatief vlakke weg en hierna gaat het 2 uur goed naar boven. Opnieuw was het op zo een hoogte een zware beproeving. Gelukkig hadden we cocasnoepjes en cocablaadjes om op te kauwen wat deze hike al iets makkelijker maakte. De laatste km was extra beproevend voor Emma, maar dankzij de aanmoedigingen van Loïc en haar doorzettingsvermogen zijn we tot aan de lagune 69 geraakt. Het was adembenemend. Het water is er zo blauw en de omringende bergen met waterval maakt van dit zicht een meesterwerk. Het afzien tijdens de hike was de moeite zeker waard en we zijn uiterst dankbaar dat we zo een prachtige natuur hebben mogen waarnemen. Na ongeveer 1 uur aan het meer te hebben gezeten, die op ongeveer 4600 meter hoog gelegen is, was het tijd om ongeveer 750 meter terug naar beneden te stappen. We waren terug in de bus om 15 uur. Daar moesten we nog op vele anderen wachten die te laat waren. Wanneer de bus compleet was, rond 16 uur, keerden we terug Naar Huaraz. Wat een dag! In slaap vallen was geen probleem die nacht! 
 

Onze laatste dag In Huaraz hadden we niets specifieks op de planning staan en was het vooral uitrusten. We zijn dan opzoek gegaan naar een scheermachine. In Colombia op de luchthaven werd deze uit Loïc zijn bag pack gehaald zonder enige waarschuwing. Gelukkig hebben we hier in Huaraz exact dezelfde gevonden en dan ook gekocht. Het hoogtepunt van de dag was het restaurantje ‘El Fogón’ die we ’s avonds bezocht hadden. Het eten was er verrukkelijk. We hadden in het algemeen overal lekker gegeten in Huaraz en het was er goedkoop. Na het eten namen we onze spullen uit het hotel en gingen we naar het busstation. Daar hadden we om 22:30 een nachtbus terug naar Lima.

Lima

Op 5 september kwamen we toe in Lima. De bus stopt eerst in het noordstation maar wij moesten meer in het centrum uitstappen, zo een 15 km verder. ’s Ochtens tijdens de spitsuren hebben we hier meer dan een uur over gedaan. Uiteindelijk zijn we er rond 8:30 geraakt en daar stond een taxichauffeur ons op te wachten om ons naar het hostel te brengen. We hebben daar onze bagages gedeponeerd en zijn we dan gaan ontbijten. Na het ontbijt hadden we uit goede gewoonte, een ‘free walking tour’ op de planning staan. 
 

We verzamelde tegen 10 uur en we waren met een grote groep van ongeveer 30 personen. Deze tour was voor het historisch centrum van Lima. We zaten in Miraflores, een district ten zuiden van Lima. De gids nam ons mee naar de metrobus om samen naar het centrum te gaan. Om 11:15 ging de tour van start. Voor Loïc was dit de 2de keer in Lima, maar toch is er op 4 jaar tijd veel veranderd en was hij ondertussen ook al wat vergeten. Voor de 200 jaar onafhankelijkheid in 2021 werden er vele historische gebouwen gerenoveerd. Hierdoor waren bij belangrijke gebouwen nog werken aan de gang. Ook wegens de pandemie en later de protesten zijn de werken nog niet af. Na de tour hadden we nog snel iets gegeten en daarna terug richting Miraflores gegaan. We waren namelijk erg moe van de nachtbus en Emma had nood aan een goede dut. 
 

De nacht nadat je een nachtbus genomen hebt slaap je altijd zo goed. We hadden bijna het ontbijt gemist! Tegen 11 uur besloten we om een flinke wandeling te maken. Hierbij wandelden we naar de kust waar we mensen zagen surfen. Via de kustlijn wandelde we door naar een hippe buurt genaamd Barranco. Hier heb je gezellige huizen en zijn er heel wat graffiti kunstwerken die je kan bewonderen. Hier aten we ook een goede lunch met uitzicht op zee. Loïc at de beroemde Peruaanse Ceviche. Hierna maakten we de wandeling verder af met terug naar ons hotel te wandelen. ’s Avonds wou Emma absoluut een red velvet cake eten, dan zijn we dus naar een 2D “pastelaria” geweest. Nadien zijn we terug naar het kattenpark geweest voor wat streetfood. In het centrum van Miraflores bevindt zich de Kennedy Park en deze is bijzonder omdat het huishoudt aan 100den katten. Een waar paradijs voor Emma dus. De katten kwamen jammer genoeg niet snel knuffelen met je als je geen eten had. 
 

Onze laatste dag in Lima Miraflores verliep als volgt: wat winkels bezoeken en een foodmarket. Loïc zijn schoenen zijn erg versleten aan het worden maar hij is geen gemakkelijke shopper. Emma vond het fijn om nog eens in een grootstad nog eens grote klerenwinkels te zien. ’s Middags aten we chinees in een hippe foodmarket (dicht gelegen aan het kattenpark). 4 jaar geleden bestond het nog niet. In de namiddag besloten we dan om de Pucllana Ruines te bezoeken in Miraflores. Deze kan je bezoeken voor 15 sol per persoon met een rondleiding van een gids. Je kan deze niet zonder gids bezoeken sinds er nog veel archeologen aan het werk zijn. Interessant was hier dat de ruïnes pas in 1981 ontdekt werden. Hierdoor dachten de bewoners van Lima dat dit een heuvel was in de stad waar ze occasioneel op gingen motorcrossen. Na 40 jaar hebben de archeologen maar de helft van heel de site kunnen ontgraven. Naar vermoeden hebben ze nog een extra 40 jaar nodig. De rondleiding ging over hoe de inheemse Lima bevolking geleefd zouden hebben ongeveer 500 jaar geleden. De site was een ceremoniële plaats en hier leefden naar vermoeden geen mensen. De hele site is gemaakt uit bakstenen van klei en aangezien het zelden regent in Lima heeft het zo de eeuwen kunnen weerstaan. Na de rondleiding namen we een taxi naar de luchthaven van Lima. Daar was het nog even wachten op onze vlucht richting Cuzco.
 

Er ligt ons veel spannends te wachten in Cuzco! Tot snel met veel nieuwe verhalen/avonturen.