Mexico – Quintana Roo

Bacalar 
 

Zaterdag 8/07: na een lange rit van bijna 12uur met tussenstops kwamen we eindelijk aan in Bacalar. In Mexico is het gebruikelijk om gecontroleerd te worden door de politie, leger of Guardia Nacional. Onderweg werden we aan de kant gezet voor opnieuw een controle, de politie wou onze papieren controleren. Het bleek dat deze niet in orde waren, waardoor we de politie smeergeld moesten betalen om zo onze nog lange rit te kunnen voortzetten. Het is gebeurd en “so be it”. We wisten dat dit kon voorvallen in een land waar de machtsystemen nog steeds corrupt zijn.
 

Bacalar is één der “pueblo magicos” (magische dorpen). Dit is dus één van de steden/dorpen die destijds werden aangewezen door het ministerie van toerisme om het toerisme in Mexico op te krikken. Bacalar is effectief een gezellig, toeristisch dorpje gelegen aan een helderblauwe lagoon. De natuur is hier dan ook fantastisch mooi. Onze eerste volledige dag in Bacalar verkenden we het dorp en namen we ook een plonsje in de lagoon. Aan de oevers zijn er pontons, sommigen publiek en gratis, anderen privé en moet je er dus voor betalen. Het water heeft er verschillende tinten blauw en is heerlijk warm. Nadien bleven we het dorp wat verkennen, in het park gaan zitten, uiteten, en tenslotte churros als dessert.
 

Dag 2 in Bacalar was opnieuw leuk, we reden zo’n kwartier ten zuiden naar Laguna Bonanza. Dit is een heel gezellig plekje aan de lagune waar men kan genieten van de natuur aan een picknick tafel onder een hutje (gratis!). Daar hebben we voor een uur een dubbele kayak gehuurd. Hiermee zijn we naar Los rapidos gepeddeld. Dit is een lang en smal stuk meer met een sterke stroming. Het is een soort van wild river waar je door de stoom zelf voorruit gaat, maar dan natuurlijk. Heel leuk om deze te hebben bezocht. Dit meer is ook gekent voor zijn stromatolieten, dit zijn “levende” stenen die deel uitmaken van dit ecosysteem. Na het kayakken hebben we nog gerelaxt en gesnorkeld. Aan Los Rapidos heb je ook een club zodat je er niet naartoe hoeft te kayakken, maar we gingen er al vanuit dat deze boven ons budget ging zijn. Laguna Bonanza is hiervoor een perfect alternatief! 
 

Onze laatste dag in Bacalar wouden we toch nog een cenote bezoeken, namelijk Cenote Cocalitos. Deze zou goedkoop geweest moeten zijn en fijn om er ook tot rust te komen maar het was gesloten voor onbeperkte duur. Hierna zochten we naar een alternatief en keken we op de kaart naar verschillende locaties aan het lagoon. Er zijn namelijk heel veel opties.
Hierbij reden we dan verder naar een plek genaamd Sac-Ha. Hier moesten we een inkom betalen die goed meeviel en zaten we ons onder een boom in de schaduw. We hadden hier nog een fijne, rustige namiddag. 

 

Tulum 

We waren benieuwd naar Tulum omdat het door veel mensen hoog werd aangeprezen. Tulum is uiteraard übertoeristisch en dus vonden we dit minder aangenaam. We bleven er in een splinternieuw hotel voor 4 dagen. Dit was waarschijnlijk ook het meest luxueuze hotel dat we tijdens onze wereldreis zullen hebben. We hadden deze ook met een grote korting kunnen boeken. 
In ons hotel beschikten we zelfs over een prive-cenote. Ons hotel is 2 jaar oud en dit hebben we vaak gezien in Tulum. Hotelcomplexen die overal uit de grond groeien, met daarnaast bijna slopewijken. Echt overal zijn ze aan het bouwen. Alles is er vol onder het stof.

Ook is het leven duur in Tulum, we moesten er voor alles betalen. 
 

Tulum is onderverdeeld in 2 delen, Tulum pueblo (stad) en Tulum beach. De beach is dan opnieuw onderverdeeld in “noord en zuid” met in het midden één van de enige publieke stranden. Behoorlijk gevaarlijk door de rotsen, naast een rijbaan en niets van schaduw. Aan heel de kust zijn er hotels en bars waar je moet betalen om aan het strand te mogen liggen. De 2 eerste dagen hadden we een fiets gehuurd, dag 1 hebben we dan de noordkust bezocht en dag 2 de zuidkust. 

Dag 1 zijn we dan gefietst tot aan de ingang van de noordkust. Je moet hiervoor betalen aangezien dit als beschermd natuurgebied beschouwd wordt. Na even fietsen hebben we besloten om naar het strand te gaan. We hebben onze fietsen geparkeerd bij een strandbar aan La Playa Las Palmas. Dit is ook een stuk strand waar je gratis op het strand mag. Wil je van een strandstoel gebruik maken, moet je consumeren, hier zonder minimumbuget. Daar hebben we genoten van Margarita’s en een strandstoel in de schaduw. Dit alles was achteraf gezien één van de goedkoopste opties hier in Tulum beach.
 

Dag 2 zijn we met de fiets dan het zuiderlijk gedeelte gaan ontdekken. Daar wou Emma een foto met een “bekend” kunstwerk van Tulum. Hiervoor moet je natuurlijk betalen en kan je makkelijk 3 kwartier aanschuiven. Daarbij krijg je dan maar 1 minuut de tijd om je foto’s te maken per persoon. Nadien zijn we verder zuidelijk gefietst en dan kom je aan de ingang van het natuurreservaat, natuurlijk terug betalend. De natuur en de stranden zijn hier heel mooi. Alleen erg jammer dat deze zo moeilijk bereikbaar zijn. Na 30-40 minuten fietsen zijn we dan omgekeerd door de hitte en er was amper schaduw. Onze waterreserves geraakten ook op.
 

De dag erna zijn we nog één cenote gaan bezoeken. We wouden eerst meerdere gaan bezoeken, namelijk Two Eyes Cenote en Blue Cenote. Volgens verschillende blogs zouden deze de allermooiste hier zijn. Two Eyes was echter heel erg duur in vergelijking met alle andere cenotes die we hadden bezocht. We hadden besloten om deze over te slagen. Blue cenote daarintegen was betaalbaar en was fascinerend en ideaal om te snorkelen. Precies in een reuzachtige aquarium. Enkel spijtig dat het er zo druk was. Haalt de magie van de cenote toch wat weg. In Valladolid hadden we veel geluk om cenotes bijna voor ons alleen te hebben en waren wij deze luxe wat gewoon geworden (omwille van een kort laagseizoen).


Nadien wouden we nog het strand van Akumal bezoeken waar je een grote kans hebt om zeeschildpaden te spotten. Hier zijn we niet eens geraakt sinds het veel te duur was. We wouden enkel rustig van het strand genieten. Dan zijn we helemaal weer tot het zuiden van Tulum Beach gereden, naar het natuurreservaat. Na 40-50 minuten rijden kwamen we eindelijk een betaalbare beach club tegen – Emily’s Secret Paradise. Daar hebben we nogmaals genoten van een rustig stukje strand weg van de drukte van Tulum.
 

Onze laatste dag in Tulum hebben we ’s avonds bezoek gekregen van een koppel vrienden die toevallig ook in Tulum waren. We hebben goed gegeten en gedronken en hier een fijne avond van gemaakt. Tulum is dus een aanrader als je graag uitgaat en niet (te veel) moet letten op uw uitgaves. Onze mening is ook dat dit dorp niets te maken heeft met de rest van Mexico. Het leek meer op een uitgaansbuurt voor rijke Amerikanen die graag fitnessen. Een heel andere vibe die niet echt bij ons past.

 

Isla Holbox 

We waren tevreden om Tulum achter te laten om naar Holbox te gaan. Na 2,5 uur rijden, bereikten we Chiquilla waar we onze auto parkeerden om de ferry te nemen. Een halfuurtje op de ferry en dan kwamen we in Holbox toe. Een gezellig dorpje op een eiland dat meer dan 35 km lang is. De rest van het eiland is een natuurreservaat. We waren hier op een ideaal moment. Wanneer er geen maan (=nieuwe maan) of de maan op zijn kleinst is, is het mogelijk om bioluminescentie van plankton in het water te zien. Dat wilt zeggen, wanneer je veel beweging maakt in het water, je een lichtblauwe gloed ziet. Dit was een erg unieke ervaring. De beste plaats en tijd om deze op te zoeken is aan het oosten van het eiland, aan een inham (op Googlemaps heb je er ook het punt ‘Bioluminiscencia’ beschreven) en tussen 21-22 uur. 
 

De volgende dag was het vroeg opstaan om opnieuw een fantastische avontuur te beleven. Namelijk, zwemmen met whale-sharks, de grootste vis ter wereld. We vertrokken ronde 7:15 en waren met een groep van 7. We vaarden naar de zone waar ze de dag ervoor whalesharks hadden gespot. Helaas, na een halfuur varen brak het zeil van onze boot. We moesten dan terugkeren. We hadden besloten om te wachten tot het dakzeil hersteld was (duurde ongeveer een uurtje). Hierna waren we weer klaar om dan opnieuw +/- 1,5 uur te varen naar de plek in de volle zee. 


Veel hadden we niet gemist. Er waren heel veel andere bootjes aan het wachten in de hoop om een whaleshark te spotten (die op hetzelfde moment waren vertrokken als wij). Onze gids heeft dan besloten om naar een andere plek te varen. Eerst namen we een plonsje in de volle zee om af te koelen en dan gingen we weer verder op zoek. Na 10 minuten varen hadden we het geluk om whalesharks te spotten. We hadden de hoop bijna opgegeven. 
Wat een machtige beleving om dit reusachtig beest onder of naast jou te zien zwemmen. Wij hebben het geluk gehad en hebben er 2 gezien en zijn ook 2 keer in het water geweest. Nadien gingen we nog naar een andere plek waar we konden snorkelen. Ook heel leuk, we hebben er ook stingrays gezien. We maakten onze laatste stop op een ander eiland om er ceviche te eten en achteraf keerden we terug naar Holbox. Een goed gevulde activiteit van 10 uur, het was fantastisch.
 

Nog een belangrijke opmerking over Isla Holbox. Alles is hier duurder dan op alle andere plaatsen waar we geweest waren in Mexico. Zowel voor logement als voor eten. 

Cancun

De 19de juli was onze laatste dag in Mexico. We vertrokken ‘s ochtends van Holbox met de ferry, terug richting de auto. Hierna was het weer zo een 2u30 rijden. Iets voor 15u kwamen we toe, verfrissten we ons en gingen toch even het centrum in. Cancun centrum was anders dan we zelf verwacht hadden. We zaten natuurlijk ver van alle giga hotels en we zaten tussen meer locals als toeristen. We aten voor de laatste keer nog eens goed Mexicaans en gingen dan weer richting ons hotel. Het is steeds weer een grote organisatie om onze bagages te schikken voor onze volgende vlucht. 
We zijn klaar voor ons nieuw avontuur – Colombia!