Ecuador: Mindo Valley – Secret Garden Cotopaxi– Quilotoa

Mindo Valley

Toen we terugkwamen van de Galapagos eilanden hadden we een auto gehuurd. Emma had de berekening gemaakt met wat er op onze planning nog stond voor onze laatste week in Ecuador en het kwam goedkoper en voordeliger voor ons uit om een auto te huren. Tegen 18 uur hadden we onze wagen en reden we meteen door naar Mindo Valley. Het was een rit van ongeveer 2:30 uur en we waren tevreden eens we op bestemming aankwamen. Mindo is lager gelegen dan Quito, zo een altitude van 1200 meter boven de zeespiegel en heeft dus ook een tropischer klimaat (en jammer genoeg ook meer muggen). 


Op donderdag 24 augustus gingen we na ons ontbijt tuben op de rivier. Het zijn zo een 6 rubbere banden die aan elkaar gebonden zijn, waar je op gaat zitten en de rivier stroomafwaards vaart. Er was ook een jonge man mee die alles in goede banen leidde. Op zo een 20 – 25 minuten waren we hiermee al klaar. Ze bieden ook tours aan waar je 1 tot 3 uur op deze banden zit en deze zijn dan ook wat extremer. Voor ons was deze kortere optie perfect. Nadat we ons hadden opgefrist, zijn wij naar een vlinderboerderij geweest genaamd; Mariposas de Mindo. We kregen er uitleg over het leven van rups tot vlinder samen met enkele instructies over het bezoeken van de tuinen. Het was er klein en gezellig met wel duizenden vlinders van alle soorten. Een leuke activiteit. 
 

Hierna gingen we terug naar het dorp voor een bezoek aan een klein lokaal artesanale chocoladefabriek. In Mindo zijn er zijn twee organisaties die deze rondleiding aanbieden en wij bezochten Yumbos Chocolate. Hier leerden we over heel het proces van hoe zij chocolade maakten. Van cacaoplant naar chocolade, cacaopoeder, verzorgingscrème, etc,… In de Mindovallei is het echter niet het beste klimaat om er cacaobomen te planten. De eigenaars werken nauw samen met boeren van de regio ‘Playa De Oro’ en ‘Napa’ in het amazonenwoud. Zij betalen deze community voor deze cacaobonen en zorgen ook voor educatieprogramma’s en andere projecten. Bijvoorbeeld; het helpen van de vele alleenstaande vrouwen van deze community. Tijdens de rondleiding hebben we natuurlijk veel mogen proeven. We kregen een chocoladedrankje, pure cacaobonen, verschillende chocoladesauzen (BBQ cacaosaus voor op vlees, gember met cacao, zoet/zure cacao) en natuurlijk al hun verschillende soorten chocolade. Ze hadden 14 soorten in totaal! Ze hebben hiermee zelfs verschillende prijzen gewonnen. Je kon echt proeven met hoeveel liefde zij hun chocolade maken. Een interssant weetje. Voor 1 reep chocolade (van zo een 75 gram) hebben ze 2 grote cacaovruchten nodig! Heel veel toch voor deze lekkernij waar velen van ons verslaafd aan zijn ;-). ‘S avonds hadden we een restaurant gekozen waar veel gerechten met cacaosaus geserveerd werden. We aten beiden ribbetjes met een cacao-ananas sausje en het was verrukkelijk! 
 

Secret Garden Cotopaxi
 

De dag hierna stonden we al vroeg op omdat we 3 uur moesten rijden naar een bekend hostel in Ecuador genaamd; Copotaxi Secret Garden. Een Australiër kocht er een heel stuk grond aan en heeft hierop ook een uniek hostel gebouwd. Dit hostel is gelegen in zowat de middle of nowhere en als je hier boekt, boek je hele pakketen (3 dagen – 2 nachten). Logement, alle maaltijden en snacks, en 2 activiteiten zijn er dan inbegrepen. Het is er niet goedkoop maar wij vonden het allemaal wel waard. Je kan er ook apart nog nachten en of activiteiten bijboeken. Ze hebben er verschillende accomodaties met verschillende tarieven. Het schattigste logement dat ze hebben is een echte “hobbit” home. Wij verbleven in een gezellige bungalow genaamd; the Bird house. Deze was hogerop gelegen en we hadden er een geweldig uitzicht op de vulkaan Copotaxi (als het niet bewolkt was). 


Je komt er tegen de middag toe, je krijgt er een introductie en lunch. Om 14u vertrek je met alle nieuwkomers voor een hike van ongeveer 2 uur naar een waterval. Het was geen gemakkelijke hike. Je moest door de rivier heen en op vele rotsen klauteren. Gelukkig hebben ze laarzen voor de gasten te leen. Dit was allemaal wel spannend! Hierna was het nog lekker ontspannen in de jacuzzi en met vele bagpackers kletsen en lachen aangezien er geen wifi/internet beschikbaar was (en beter zo ook!). De avonden die wij er waren, werd ook steeds een kleine quiz/trivia na het avondeten georganiseerd. 
 

De ochtend hierop was het echt prachtig weer, er was bijna geen wolkje aan de lucht. We hadden een gemiddelde/moeilijke hike op de planning staan, namelijk de Pasocoa Volcano Summit. Vanuit het hostel vertrek je hier naartoe en komen de meeste hondjes van het hostel met je mee. Er zijn 5 hondjes en 15 alpaca’s. Sommige honden doen deze hike dagelijks! De hike duurt zo een 6 uur in totaal en je gaat 750 meter naar omhoog, tot een altitude van ongeveerd 4200 meter. Het was inderdaad een erg pittige hike maar we hebben het allemaal gehaald. De hele groep was ook zo snel, enkel Emma kon niet tippen aan hun tempo. Het is niet altijd gemakkelijk om voldoende zuurstof binnen te krijgen op zo een hoogte. Maar we waren super trots dat we het zo goed gedaan hadden!
 

In de namiddag deden we het ook wat rustig aan, we moesten natuurlijk nog wat bekomen van de hike. Het was zo een mooi weer dat we buiten op een soort hangmattenplatform lagen en van het prachtige uitzicht genoten. Het eten dat ze hier serveren is ook heel lekker! Je krijgt om 17u een snack, om 19u een goed gevuld bord en erna nog een lekker zoet dessert. Het was lang geleden dat wij beiden nog zoveel hadden gegeten! De dag erna konden we nog een activiteit kiezen maar dan moesten we nog bijbetalen. Ook vonden we het fijn om het nog rustig aan te doen na de zware hike van de dag ervoor. Hieronder kan je alle acitiviteiten terugvinden die ze aanbieden. In het geheel was alles tip top in orde en we hebben ervan genoten om zoveel leuke mensen te hebben ontmoet.

Quilotoa

Op zo een 3 uur rijden van het hostel Secret Garden Cotopaxi kwamen we toe te Quilotoa. 
Je gaat hier ook zo hoog de bergen in. Je zit hier op een altitude van 3900 meter. Quilotoa lake is een uitgedoofde vulkaan. Deze is een lange tijd geleden ingestort waardoor er een groot meer in is ontstaan met een prachtige glans in het water. Op maandag 28 augustus wouden we initieel een hele ronde maken van deze krater. Er was erg veel wind en Emma had al gelezen dat het er gevaarlijk kon zijn (vooral op de bergrug waar de wind heel intens waaid). We waren ongeveer ¼ verder en werden op een bepaald moment bijna van de vulkaan afgeblazen. We maakten de veilige beslissing om rechtsomkeer te maken. We genoten nog een beetje van het uitzicht waar het minder winderig was en hierna gingen we in het dorp gaan lunchen. Heel het dorp leek er ook uitgestorven uit. De avond hiervoor was er zoveel leven. We veronderstelden dat er wel een waarschuwing geweest moest zijn over de wind. 
 

Op 29 augustus gingen we weer richting Quito om dicht bij de luchthaven te logeren sinds we de 30ste richting Peru vlogen. Toen we naar Quilotoa reden, de baan van Latacunga naar het meer, waren er zoveel zwerfhonden aan de kant van de baan. Ze keken je allemaal zielig aan met de hoop dat je ze wat te eten zou geven. Natuurlijk brak dat onze harten. Wanneer we terug deze baan opmoesten om terug te gaan was Loïc snel een winkeltje binnen gegaan om wat eten voor hen te kopen. Ze hadden geen hondenbrokken maar wel wat brood dat ze niet meer konden verkopen. Ze was ook niet verbaasd met deze vraag, het leek erop dat mensen dit nog doen. Het is ongeveer 1uur rijden op deze baan en we probeerden bij elke hond (wanneer de situatie veilig was), een stuk brood naar hen te gooien. We hebben de bedelende honden ook geteld en we hebben zo’n 95 honden geteld! Mocht je zelf deze route maken met je huurwagen, wees voorbereid! Anders breekt je hart bij iedere hond, en het zijn er heel veel. 
 

Onze laatste avond deden we nog wat voorbereidingen voor de rest van onze trip en maakten we opnieuw onze valiezen. We zijn klaar voor ons nieuw avontuur! 

Tot in Peru! ;-)