Argentinië – El Chaltén

De 25ste checkten we uit ons hostel en speelden er nog wat spelletjes want we gingen onze bus nemen richting El Chalten om 13u. Het was op zich een mooie dag, maar er was extreem veel wind. Er was een hele stofwolk dat over het dorp vloog. We aarzelden niet en namen een taxi naar het busstation. Het busstation zat vol onder het stof door de wind. Het was nog één uur wachten om dan om 13u te horen dat de bus niet reed wegens de wind. We besproken het met verschillende backpackers welke opties er waren. We belden een officiële taxichauffeur maar ook hij wou niet rijden voor de “normale” prijs omdat de wind met steentjes hun wagen zou kunnen beschadigen. 2 Spaanse meisjes zaten mee in hetzelfde schuitje en we keken wat verder met andere maatschappijen. Er was nog 1 bedrijf die wel nog reed naar El Chalten. We aarzelden niet en boekten tickets. Tegen 14u zaten we eindelijk op de bus en tegen 17u kwamen we aan in El Chalten. 
 

Ook hier was de wind sterk aanwezig. We konden niet in een rechte lijn stappen met onze backpacks voor- en achteraan. Toen we eindelijk in ons logement waren, gaf het niet veel zin meer om nog naar buiten te gaan. We moesten nog wat gaan eten, wat we natuurlijk wel nog deden. El Chalten is een hikers paradijs. Je hebt hier talrijke paden naar verschillende lagunes en uitzichtpunten op de bergen. Hier zit je ook dicht bij de grens met Chili. De gekendste berg hier heet Fitz Roy. Deze puntige berg kan je zien vanuit het dorp wanneer het weer het toelaat. Het pad om aan de lagune te geraken van Fitz Roy, die Laguna De Los Tres heet, was gesloten tot 28 oktober. De dag hierop, de 26ste zou de enige mooie dag worden van de 3 dagen dat we er gingen zijn. Daarom hebben we een extra nacht bijgeboekt met onze Airbnb. 
 

De 26ste hadden we dan een andere prachtige hike op onze planning. We wandelden helemaal naar Laguna Torre waar je, wanneer het weer het toelaat, de berg Torre kan bewonderen. De eerste 3 kilometer is het wat klimmen en afdalen maar hierna is het 6 kilometer vooral een platte weg. Het was een prachtige wandeling en de wind zat net goed dat we er niet teveel last van hadden. Éénmaal toegekomen was de wind weer sterk aanwezig en vlogen we bijna weer weg. Het uitzicht was echter ook weer adembenemend. Er zaten ook nog veel gigantische brokken ijs in het water en in de verte zagen we het sneeuwen in de bergen. We maakten hier maar een korte stop door de wind. Wanneer we 1 kilometer al terug aan het stappen waren, klaarde de hemel weer op en had je een mooi uitzicht op de puntige bergen. We hadden al lang genoeg gestapt en hadden nog veel kilometers voor de boeg. We besloten om niet terug te gaan maar op een ander punt van dit uitzicht te genieten. Na een snackpauze hadden we nog 8 kilometer terug te wandelen. 
Het was een makkelijke hike die we aan iedereen zouden aanraden. Je moet natuurlijk wel bereid zijn om 18 kilometer te stappen. 
 

Volgens het weerbericht ging het de 27ste de slechtste dag worden. 90% kans op regen en heel veel wind. We besloten toen om er een lui dagje van te maken. Zo was het slecht weer in de ochtend tot de middag tegen ongeveer 14u, hierna klaarde het mooi op. De wind was wel nog sterk aanwezig. De 28ste ging het ook geen schitterende dag worden, maar al wat minder wind! We besloten toen om 2 kleinere wandelingen te maken. De eerste was naar Chorrilo del Salto, een waterval. Deze was zo een 3 kilometer stappen van waar het wandelpad begon. Deze waterval was mooi, maar we zijn natuurlijk al goed verwend geweest met de Iguazu Falls. Hierna keerden we terug en onderweg genoten we van de fauna en flora. Zo zagen we een uiltje en Patagonische papagaaien.  Na een kleine lunchstop gingen we hierna door naar 2 uitkijkpunten, mirador de las Aguilas (2 km) en mirador de los Cóndores (1 km). Bij de eerste hadden we een mooi uitzicht over het grote meer, Lago Viedma. Bij de tweede kan je het al afleiden uit de naam. Je kon hier vele condors bewonderen en je hebt er een mooi uitzicht over El Chalten. Wanneer het weer het toelaat kan je ook de Fitz Roy bewonderen. We bleven bij het tweede punt niet te lang want we werden er alweer bijna weggeblazen. 
 

De 29ste zou het volgens het weerbericht een prachtige dag worden, amper tot geen wind en zon met wat wolken. We stonden vroeg op en zorgden ervoor dat we om 8 uur aan het beginpunt waren van de hike naar Laguna de los Tres – van de Fitz Roy. Het zou een moeilijke hike moeten zijn, maar we waren er klaar voor. Het eerste deel van de hike begon al met een goede klim en we gingen op een goed tempo. Na 3 kilometer wandelen was het een plat deel voor ongeveer 8 kilometer. Tegen een kilometer of 7 zagen we nog de Fitz Roy, hij kwam lichtjes door de wolken. Toen begon het opeens licht te sneeuwen en zagen we achter ons dat de hemel bedekt werd met een gigantische donkergrijze wolk. We namen nog wat foto’s van de Fitz Roy, nu het nog kon. 5 minuten later was alles grijs en kon je amper nog wat zien door de sneeuw. Gelukkig was er amper wind. We geraakten tot het einde van het wandelpad op ongeveer de laatste kilometer maar die was afgesloten. Hierdoor konden we niet verder naar laguna de los Tres. Deze is een moeilijker pad en raden ze niet aan iedereen aan. Natuurlijk hadden we het zelf niet geprobeerd met dit weer. Als we tot op het einde geraakt waren, besloten we dan maar om rechtsomkeer te maken. Heel het park werd omgevormd naar een winterwonderland. Heel speciaal wetende dat we in de zomer waren. Om bergafwaarts te gaan was het niet altijd makkelijk sinds deze helemaal glad gestapt was. De hike die we dan gedaan hadden was dus niet al te moeilijk maar we weten dat de laatste km wel een grote uitdaging had geweest. Deze zou een pad moeten zijn van losse stenen waar je op 1 km zo een 400 meter naar boven moet klimmen. We zullen het binnen 5 à 10 jaar nog is moeten proberen als het weer het ons toelaat . 
 

Tegen 14 uur waren we weer aan het beginpunt en gingen we naar ons logement. Natuurlijk was het tegen 17-18 uur stralend weer zoals ze hadden voorspelt. Je kan hier dus alle seizoenen hebben op 1 dag en het weerbericht is dus extra moeilijk om hier correct te kunnen voorspellen. Maandag 30 oktober deden we het rustig aan. We maakten onze bagages, gingen ontbijten/brunchen en namen terug een bus naar El Calafate. Hier zouden we nog 1 volledige dag doorbrengen voordat we een vlucht zouden nemen naar Bariloche (de 1ste november). Normaal gingen we terug met de bus maar deze rit had ongeveer 48 uur geduurd en was opnieuw duurder dan een vlucht te nemen. We zijn dus blij dat we er nu op 1u30 minuten vliegen zullen geraken! We maakten nog een mooie wandeling in El Calafate en hadden gedurende de hele wandeling compagnie van twee hondjes. Het was gezellig. Op naar onze volgende stop te Bariloche.