Een Hawaïaanse week en een typisch Amerikaans weekend

Aloha everybody! 
Ik zit nu al een week in Hawaï. Deze week was wel al een superweek!
Maandag kreeg ik een test op school. Door deze test bepalen ze zich op welk level je zit. Ik zit op B2, een degelijk level. En natuurlijk ben ik meteen na de les naar het Waikiki Beach gegaan en ook naar het paleis (maar dat ik al in mijn vorige blog verteld).
Dinsdag hetzelfde scenario, na de lessen meteen naar het strand. Ik heb niet echt iets speciaals gedaan, het was mijn verjaardag maar ik vond het al geweldig om dit vakantiegevoel te hebben! Toen ik thuiskwam had mijn gastgezin een taart voor mij gekocht en hebben ze gezongen! Dit vond ik zeer leuk. Ik had zelfs van een Japans meisje M&M's gekregen omdat ze al wist dat ik van chocolade hou. Het zorgde er allemaal voor dat ik me hier meteen thuis voelde. Iedereen is hier ook nog zeer jong, tussen de 19 en 27 jaar oud. De huisbazin is zelf maar in de 30. Volgende week komt er een nieuw huisgenoot bij die 50 jaar is. Dat zal wel vreemd zijn omdat iedereen hier nog vrij lawaaierig is en jong van geest. We zien wel, ik hou jullie op de hoogte! 
Woensdag heb ik weer een hele dag aan het stand gezeten. Geweldig toch? 

Donderdag stonden een paar huisgenoten en ik op om 4 uur. We gingen hiken op een berg,  'The deathman catwalk'. Op deze weg mogen toeristen normaal niet komen aangezien het een privédomein is, maar het is hier zeer populair. Veel mensen komen hier omdat het zo mooi is. Maarrrrr,  als de man van de securtiy je betrapt heb je wel een boete aan je been 8 Wij moesten ons echter geen zorgen maken omdat de security er pas is om 21 uur. We gingen er naartoe omdat het zeer beroemd is voor het mooie uitzicht en de zonsopgang. En het was allemaal waar. Het was echt geweldig om dit te zien. Veel mooier dan een zonsondergang! Hier heb ik echt van genoten!
Daarna moest ik jammer genoeg naar school en daarna kreeg ik een hula les! Zeer leuk!! Elke huladans vertelt een verhaal. De dans die ik geleerd heb heet 'E Huli Makou'. Het verhaal gaat over 2 meisjes die aan het wandelen zijn en ze tonen elkaar hoe mooi ze wel zijn. Omdat ze onderweg iets zijn vergeten keren ze terug. Daarom worden de meeste passen herhaald in dit lied. Je kan het opzoeken op youtube maar ik vond geen dans die  leek op de manier waarop mijn groep het heeft gedanst. Volgende keer zal ik eens proberen filmen, haha. 

Vrijdag zijn we na de les opnieuw naar het strand gegaan. Een meisje organiseerde een BBQ op het strand voor haar vertrek. Er waren veel mensen van de school aanwezig. Het was leuk omdat ik die avond veel mensen heb ontmoet! Daarna gingen we op het strand chillen en dansen. Ik hou ervan dingen op het strand te doen wanneer er niet veel mensen meer zijn en het donker is. De meeste mensen gingen daarna nog uit maar jammer genoeg kan ik niet meegaan omdat ik nog geen 21 jaar ben. En er zijn hier zoveel leuk clubs waar ik graag eens naartoe zou gaan maar het mag niet. Waarom Amerika, WAAROM?!?
Ik denk dat ik mijn schade ga moeten inhalen in Australië.

En toen begon mijn Amerikaans weekend. Zaterdag, een football match. Voor de match komen alle supporters samen op de parking waar er meestal wordt gebarbecued. De match begon om 6 p.m en het eindige om 9:15 p.m. Hij duurde langer dan 3 uur! Ik was me na een tijdje wel aan het vervelen en het was moeilijk om de aandacht erbij te houden. Wat me opviel tijdens deze match is dat de meeste Amerikaanse supporters naar de eerste helft komen kijken, waarom weet ik niet.  En natuurlijk was er veel vettig eten, dat niet ontbreken tijdens een Amerikaanse match. 
Ik vond het moeilijk om alle regels te snappen dus was vooral aan het juichen als de andere supporters juichten. Maar dit is één van de dingen die ik graag eens wou doen in Amerika. Natuurlijk heb ik veel liever onze voetbal matchen ! Het duurt net lang genoeg, iedereen volgt de hele match en ze geven niet alleen aandacht aan eten maar ook aan het spel. Er is veel meer ambiance!! Ik kan al niet wachten tot het EK begint!

Maar nu terug naar mijn Amerikaans weekend. Zondag was er een Comic con en natuurlijk wou ik dat ook eens gezien hebben. Zeker omdat ik graag naar Marvel films kijk!  Er waren zoveel mensen die er verkleed rondliepen in hun favoriete superheld/slechterik. Ik heb geweldige kostuums gezien. Er waren ook een paar beroemde schrijvers. De schrijver van Deadpool kwam spreken, de film komt uit in februari en ziet er echt leuk uit.
Maar ik wou vooral de legende van Marvel zien en dat is Stan Lee. Ik was graag met hem op de foto geweest maar daar gingen de Amerikanen weer overdrijven. Je moest 100$ extra betalen voor op de foto met hem te gaan (je mag niet met hem praten, alleen lachen voor de foto ! ) en dan moest je nog eens 60$ betalen als je een handtekening wil, daarvoor moest je ook nog eens 2x 30 minuten wachten in de rij. Echt gek! Maar ik was blij dat hij ook was komen spreken voor het publiek en sommigen vragen beantwoordde. Hij is een grappige man maar hij heeft een heel groot ego. Maar ja, je moet het allemaal wel kunnen op je 92 jaar. Heb in ieder geval een selfie met Stan Lee, van ver dan, haha. 

Dit is hoe mijn eerste week in Hawaï verliep en ik hoop dat de 3 volgende weken steeds leuker worden! Mahalo (= Bedankt) en see you soon!