Cairns!

Mijn eerste stop van mijn Eastcoast avontuur zit er al op.

Ik vloog op 29 december van Sydney op naar Cairns. Cairns is bekend voor de warme temperaturen en de mooie regenwouden.
Jammer genoeg is het regenseizoen hier begonnen. Toen ik in Cairns toekwam was het aan het regenen en het is niet gestopt tot 31 december.

Ik verbleef in het hostel “Gillians”, gelukkig was het er nog vrij gezellig. Ik sliep in een 8 dorm kamer. De eerste 2 dagen dat ik er was deelde ik de kamer met een Duits meisje, Saskia. Ik vond het in het begin wel jammer dat we met zo weinig waren want je leert sneller nieuwe mensen kennen als je er een kamer mee deelt.

Saskia kwam naar Cairns met 2 andere Duitse vriendinnen.

De eerste dag in Cairns heb ik een toertje gedaan door het stad en heb dan mijn boodschappen gedaan. Toen ik helemaal nat in de Hostel weer toekwam had ik geen zin meer om de hostel nog te verlaten.
De volgende dag ging ik met Saskia en haar vrienden naar het Shoppingcenter, aangezien het toch de hele dag regende. Ze hadden allemaal nog een outfit nodig voor nieuwjaar. Ik had wel iets dat ik kon aan doen dus besloot ik mijn portemonnee gesloten te houden. Zo kon ik voor de andere leuke kleren uitpikken.

De volgende dag was een topdag! 31 december ben ik gaan Skydiven! Perfecte activiteit om 2015 te eindigen. Ik had mezelf een voucher gekocht op mijn job in het warenhuis want ik kreeg wat korting omdat ik er werkte.

Ik moest om 10:00 op het kantoor zijn van het skydive center. Er was jammer genoeg vertraging door het slechte weer. Dus ik moest terugkomen rond 12 uur. Ik had om eerlijk te zijn totaal geen stress. Ik was vooral zo blij dat ik dit eindelijk eens kon doen. Ik wou het altijd heel graag in Hawaï doen maar het was er duurder dan hier.

In het begin kregen we een instructievideo te zien dan kreeg ik een nieuwe outfit en ontmoette ik Frank, mijn instructeur. Hij was oké, heel droog.
Toen reden we naar het vliegveld en kropen we in een klein vliegtuigje en waren we vertrokken!

Frank en ik zaten aan de uitgang, dat betekende dat we als eerste mochten springen!

Hij vroeg me steeds of ik bang of gestresseerd was maar ik was altijd cool en mijn lach op mijn gezicht werd alsmaar groter hoe hoger we gingen. Wanneer we 14.000 ft. hadden bereikt was het tijd om te springen. Toen ik sprong had ik maar kriebels in mijn buik voor 2 seconden en dan was het helemaal genieten.
Omdat het zo bewolkt was zag ik alleen maar wolken, enkel wit voor mij. Ik wou altijd al een door een wolk springen! Mijn freefall duurde 60 seconden en we vielen toen 9000 ft. Echt gek want het voelde niet dat we zo snel gingen. Het gevoel om zo naar benden te vallen is onbeschrijfelijk. Het is gewoon mega cool, ik voelde zo dat mijn wangen naar boven werden getrokken. Ik had er graag een foto van gezien.

Na de 60 seconden ging de parachute open en voor ik het wist stond ik al beneden. De parachute ging juist open wanneer we de wolken bereikte. Mijn gezicht was helemaal nat van de wolken, zalig! Ik wou perse skydiven in Cairns omdat het zo een mooi landschap is nl. het regenwoud en de Great Barrier reef. Het Reef zag ik wel alleen door het vliegtuig maar ook wel cool! Ik was in ieder geval zeer gelukkig en ik heb van elke seconde genoten.

Het was voorbij voordat ik het wist en vond het jammer dat ik geen video of foto’s heb van mijn val. Het was veel te duur. Maar ik weet dat ik het nog eens zal doen en volgende keer spaar ik wat meer voor video’s en foto’s!

Toen ik terug in mijn hostel toekwam waren er nieuwe meisjes in de kamer gekomen. 2 Zweedse meisjes, Hanna en Matilda. En dan 2 Franse, Clara en Alizée. Zij waren zeer leuk, leuker dan de Duitse meisjes. Er waren ook nog 2 andere meisjes uit Engeland in mijn kamer maar zij waren vrij onbeleefd. Ik vond ze niet leuk.

Ik ging met de Zweedse en Franse meisjes uit eten in het restaurant van de Hostel, we kregen een goedkope maaltijd EN het was nog lekker ook! En daarna was het tijd om nieuwjaar te vieren in de club van de hostel was. Ik had een goede keuze gemaakt bij het kiezen van dit hostel!

Voor ik het wist was het al 2016! Tijd vloog voorbij. Ik had me wel niet zo goed geamuseerd in de club. De muziek was niet zo goed maar we hebben er het beste van gemaakt.
Tegen 4u30 lagen we al terug in ons bed, zodat onze lever al het alcohol uit ons bloed kon halen, haha.

Volgende dag was een tamme dag. Tegen 3 uur was iedereen eindelijk aangekleed en ging ik met de Zweedse meisjes naar de Laguna. Dat is een zwembad naast het strand want het is vrij gevaarlijk om in de zee te zwemmen zonder helemaal beschermd te zijn. Er zijn veel kwallen en als ze je eenmaal steken kan je sterven. Staat niet op mijn agenda.

Zaterdag (2 januari) was het tijd om een stukje van het regenwoud te ontdekken. Maar de meeste trips naar het regenwoud kostte minimum 100$. En iedereen die ik ontmoette was ofwel al geweest ofwel nog geen 21 jaar om een auto te huren.
Gelukkig was er een kleiner regenwoud op 40 minuten van de stad. De Franse meisjes en ik huurden een fiets en gingen gaan hiken op het ‘Red Arrow’ pad.
Het was zeer leuk, ik had nog wat beweging en was omgeven door de natuur.

Er was ook een soort serre 200 m van de ingang van de ‘Red Arrow’ walk en daar had men de grootste bloemsoort ter wereld. Het was wel indrukwekkend groot maar de bloem was jammer genoeg niet open.

Tegen 15uur waren we terug ik het hostel en het was voor het eerst echt goed weer! Dus sprongen we meteen in het zwembad van het hostel. Perfect toch. S ‘avonds gingen de Zweedse, de Franse en ik samen eten bij Gillilan’s en dat was mooi om Cairns af te sluiten.

Nu zit ik op de Greyhound (bus) richting Townsville waar ik de ferry neem richting Magnetic Island! Spannend! En jammer genoeg is het waar wat ze zeggen, zoveel dode kangoeroes langst de weg…. Doet pijn aan mijn hartje.

Bedankt voor het lezen van mijn blog en waarschijnlijk tot snel!