Bye Bye Hawaï

12 oktober 2015 - Honolulu, Hawaii, Verenigde Staten

 

Ik vind het niet leuk... Ik wou nog niet weg !!!!... Ik ben juist aangekomen in Australië, waar ik ook heel enthousiast over ben, maar ik mis Hawaï nu al! 

De mensen in Hawaï (de locals) hebben zo'n goed hart. Ze hebben veel "love" en "Aloha". Als je ze ontmoet geven ze je een liefdevolle knuffel. Echt hartverwarmend. 
Heb er tijdens mijn laatste week in Hawaï er dan ook het beste van gemaakt. Ik ben veel met Hanky opgetrokken. Hij werkt in een hotel als surfleraar en dat kan hij zeer goed. Hij heeft zelfs al aan sommige beroemdheden les gegeven !
Op woensdag zijn we dan gaan surfen, ik was nog steeds moe van de Big Island trip  en was niet helemaal in topvorm. Om heel eerlijk te zijn heb ik niet zo goed naar hem geluisterd, daarom is het me nog steeds niet gelukt om op een surfboard recht te kunnen staan. Ik deed altijd wel iets verkeerd met mijn voeten. Maar ik blijf oefenen, oefenen en oefenen (in Australië dan, haha). 

Diezelfde avond zijn Hanky, Rahel en ik gaan kamperen aan de west kant van Oahu. Daar vind je de meeste locals. Het was pas 11 p.m toen wij er aankwamen, het was dus te donker om de omgeving te zien. We maakten een kampvuur en aten marshmallows. Later kwamen Zach en een andere vriend van hem (wier naam ik al vergeten ben) ons vergezellen en dat maakte het nog gezelliger! We keken naar de sterren, de hemel was prachtig ! Tegen 3 a.m ging ik gaan slapen want we moesten vroeg opstaan als we met wilde dolfijnen wilden zwemmen! 

Toen ik wakker werd zag ik dat het strand en bergen zo indrukwekkend mooi waren ! Het was een aangename verrassing om zo op te staan. Hanky was al vanaf 5.30 a.m wakker om dolfijnen te spotten. Hij werdeen beetje lastig toen hij er tegen 7 a.m nog steeds geen gezien had maar ik trok het mij niet te veel aan. Ik zat lekker te chillen op een surfboard en te genieten van de natuur. Tegen 8 a.m liep Hanky met volle enthousiasme naar me toe. De dolfijnen waren daar! Hij maakte de rest wakker en ik deed mijn bikini aan en sprong meteen in het water. Het was moeilijk om de dolfijnen bij te houden want ze zijn zeer snel, maar het was ongelooflijk hoeveel dolfijnen ik wel gezien heb ! Baby's, pubers en volwassen, allemaal samen in een groep aan het zwemmen. Echt geweldig. Ik kon ook dicht bij hen raken  maar tegen de tijd dat ik mijn camera klaar had om te filmen, waren ze alweer verder. Ik was er zo hard naartoe aan het zwemmen dat ik me niet kon focussen op mijn camera dus heb ik meer het zand gefilmd dan de dolfijnen. Gelukkig had Hanky een go pro en heeft hij wel coole video's kunnen maken. 

Toen de dolfijnen weg waren maakten we onze zakken klaar en trokken we verder. We gingen naar een ander strand met een soort ondergrondse grot waar het zeewater inkwam. Zeer cool en mooi! Alleen een local kan dit weten!
Voor lunch zijn we naar een Hawaïaans restaurant gegaan, mijn eerste ! Het typisch Hawaïaans eten is meestal met rijst of taro met vis. Een ander typisch Hawaïaans gerecht is 'Lau lau'. De vader van Paiea had dit voor ons gemaakt in Big Island. 

Daarna zijn we nog een waterval gaan bezoeken. Hier had ik niet veel zin in, ik heb al veel te veel watervallen gezien de laatste 2 maanden, haha !!! De trip was ook niet zo leuk. Ik had geen goede schoenen mee en moest door het water en modder op mijn blote voeten. Ik werd ook levend opgegeten door muggen. Dus over dit uitstapje was ik niet zo enthousiast. 

En dan vrijdag. Een héél droevige dag. Mijn laatste dag in Hawaï. Ik moest in de ochtend naar school en had er niet veel zin in. De lessen waren voor mij soms te makkelijk. Er was maar 1 week waar ik echt veel heb bijgeleerd. Gelukkig heb ik elke dag wel iets bijgeleerd anders zou het maar erg zijn geweest. Ik had 2 leerkrachten. Een vrouw, Svitlana, en een man,Kerry. Svitlana was een goede lerares en wilde ervoor zorgen dat we alle goed uitspraken en dat we onze best deden. Kerry daartegen praatte meer dat alle studenten bij elkaar. Hij is van Nieuw-Zeeland en bleef altijd over zichzelf praten. Hij liet de anderen niet veel aan het woord. Ik deed dan ook nooit het huiswerk dat hij ons gaf want hij gaf steeds zelf het antwoord op elke vraag. Maar ja, het was wel een vriendelijke man hoor. Alleen een beetje een egotripper. 

Op het einde van de les kreeg ik een certificaat dat ik een maand les had gevolgd en een schelpe ketting. Daarna ging ik met allemaal schoolgenoten voor de laatste keer gaan lunchen. Het voelde aan alsof het mijn verjaardag was aangezien ik door iedereen verwend werd omdat het mijn laatste dag was.

Daarna heb ik een paar vrienden mee naar huis genomen want ik mocht een BBQ organiseren van mijn gastgezin. Het was heel leuk maar tegelijk voelde ik me verdrietig omdat het bijna gedaan was. Ik heb hier zoveel mensen leren kennen en ze hebben allemaal een plaatsje in mijn hart. Ik heb geleerd wat een Aloha spirit allemaal inhoudt en ik wil deze kunnen delen met de wereld. 
Ik hoop hen allemaal op een dag terug te zien! Ik heb hier een geweldige tijd beleefd, ik ben zo gelukkig! 

Dit is mijn laatste Mahalo! Nu begint mijn nieuw avontuur in Australië dat ongetwijfeld ook een feest zal worden! 



 

 

 

 

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Karin:
    12 oktober 2015
    heykes! je enthousiasme spat van mijn scherm, echt! Hawaii was de max, geniet nu ook van australie and keep us posted he. Ik volg je blog met veel plezier :) :) :)
    g'night dear