Adventure week

Maandag 21 maart begon mijn Adventure week! Deze heb ik bijgeboekt en ingeruild voor vrijwilligerswerk want ik had graag nog wat leuke dingen gedaan in Bali voor ik wegging. Was zeer makkelijk te regelen want de Green Lion organiseert deze zelf. In mijn groep waren we met 14 mensen! Wat ik eigenlijk wel teveel vond want als ik de verhalen van de vorige deelnemers luisterde waren zijn ze vaak maar met 5. Maar hoe meer mensen, hoe groter de kans dat er leuke mensen in de groep zitten.

Maandag gingen we gaan fietsen in de rijstvelden. Gelukkig was alles bergaf. We zijn begonnen in het Noorden van Bali en onderweg stopten we om een Balinees huis te zien. Dat was voor mij niet echt nodig omdat ik zelf in een Balinees huis leef en weet hoe de constructie ervan is. Het was wel een veel armer huis.

Daarna reden we even door de bossen en zagen we de rijstvelden. We hebben niet zoveel tussen de rijstvelden gefietst. Wat wel normaal is want als je een rijstveld wilt doorkruisen is de weg al moeilijk te voet af te leggen doordat de grond zo smal is.

We hadden maar 2 grote plaatsen met rijstvelden gezien. Daarna gingen we voor een lekker lunch! Ik ging eigenlijk vooral om met 4 meisjes van Nederland en 1 meisje van Vlaanderen. Dus we spraken allemaal Nederlands tegen elkaar. Normaal zou ik liever met mensen van andere landen omgaan maar ik vond ze niet zo leuk, haha.

Het was vreemd om nog eens zo veel Nederlands te spreken.

Dinsdag was het een rustig dagje. We gingen naar een schildpadden conventie waar we een rondleiding kregen. Ze houden er schildpaddeneieren en verzorgen de gewonde schildpadden. Ik was verschoten waardoor al deze schildpadden ziek waren geworden. De meeste schildpadden die er waren hadden plastiek in hun longen of anderen zijn een been of een stuk van hun schild kwijtgeraakt door plastiek. Langt een kant kon ik het wel voorspellen maar wist niet dat deze dieren er ook zo een slechte gevolgen van konden ondervinden.

Ik hoop echt dat mensen hier beter met hun afval beginnen om te gaan. Niemand gebruikt eigenlijk vuilbakken. De straat is de vuilbak. Ik denk dat er geen 1 straat in Bali is waar er geen afval op de grond ligt. Wel triest voor zo een mooi land. Ik had zelf gehoord dat het surfen hier niet zo interessant meer was doordat er teveel plastiek ronddrijft. Echt triestig…

Daarna gingen we ergens naar een restaurant aan het strand vanwaar je de luchthaven kon zien. Daar hebben we lekker gegeten en hebben we ons lekker in de zon gelegd. Ik lag mooi in de schaduw want was nog niet helemaal genezen van mijn zonnebrand van de Gili’s.

Normaal gezien had ik met nog andere meisjes nog afgesproken om naar Uluwatu te gaan omdat we er niet van waren, op eigen kosten natuurlijk.

Uiteindelijk zijn we niet meer gegaan doordat m’n moeder me juist stuurden wat er gebeurd was in België. Explosies in Zaventem en in Brussel. Ik was er niet goed van. En het maakte me ook nog gekker omdat mijn moeder er een paar uren later moest zijn om naar Bali te komen.

In plaats daarvan zijn we gewoon terug naar huis gegaan omdat we er ons niet goed bij voelden.

Gelukkig is mijn moeder uiteindelijk naar Amsterdam kunnen rijden om daar haar vlucht te nemen. Ik ben sowieso nog 100 keer blijer om haar nu te zien na wat er gebeurd is.

Woensdag zijn we gaan raften en het was echt prachtig. We zaten tussen de bergen en de natuur rondom ons was echt prachtig. Onze gids was een grapjas. Maar ik had het raften ruiger verwacht. We zijn niet zoveel tussen de stenen moeten gaan en hebben amper moeten pedellen. Maar ik heb er echt wel van genoten. Het duurde zo’n 2 uur en onderweg zagen we ook een mooie waterval.

Donderdagochtend moesten we om 2 uur s ‘morgens opstaan om rond 2 uur 30 naar mount Batur te vertrekken om deze vulkaan te beklimmen. Daar zouden we dan ook ontbijten en naar de zonsopgang bekijken. We hadden ook 3 gidsen met ons mee. Ze waren wel wat vreemd. Ik weet niet zeker maar ik denk dat ze steeds probeerden te flirten.

Het was weeral een harde hike om boven te geraken. Maar deze keer had ik 2 banaantjes gegeten voor het klimmen en heb ik me meteen aan mijn eigen tempo gehouden. Er waren er veel die ook op mijn tempo gingen en dat maakte het mij ook veel makkelijker.

Tegen 5 uur 30 waren we helemaal boven maar je kon ook nog een stukje hoger klimmen naar de top, deze weg was blijkbaar zeer glibberig. Eerst gingen de meeste mensen akkoord opdat we op deze plek zouden blijven. De zon kwam rustig op en Ester en ik zochten meteen een goed plaatsje om de zonsopgang te zien.

Een half uur later kwam de gids naar ons toegelopen. Ze waren ons al even aan het zoeken want uiteindelijk was iedereen dan toch nog naar de top geklommen. Ester en ik hadden helemaal niets door. We waren blij dat we er wel gebleven waren want de top was niet zo groot en alle toeristen gingen bijna naar daar toe.

De zonsopgang werd er ook niet mooier van. We hadden er zeker geen spijt van!

Wanneer de zon goed op was kwam de groep weer beneden en bekeken we de krater van de vulkaan. Het verassende was dat er ook heel veel apen op deze berg waren. Echt wel schattig maar er waren weeral domme toeristen die deze apen dan snoepjes en koekjes geven met dan nog zelfs met het papiertje nog rond.

Toen we weer naar beneden gingen was het uitzicht zo mooi ! Het is altijd cool om niets rondom jou te zien als je naar boven gaat, zo ben je altijd verrast wanneer je terug naar beneden gaat en ziet hoe mooi het er wel is.

Daarna gingen we weer richting Ubud! Overdag had ik dan uitstapjes met mijn moeder gemaakt maar daar vertel ik meer over mijn volgende blog over.

Vrijdag kreeg ik dan een massage en dat was natuurlijk wel mooi om te week af te sluiten.

Dan is mijn laatste week in Bali al van start gegaan. Tijd vliegt! Tot snel!